مطالعه حاضر به مقوله اعتماد اجتماعی میپردازد که در جوامع امروزی نیازی مبرم و حیاتی میباشد. این پژوهش بر آن است تا سطح اعتماد اجتماعی زنان و عوامل موثر بر آن را مورد مطالعه قرار دهد. بسیاری ازنظریهپردازان جامعه شناسی تاکیدی ویژه بر نقش تعاملات و روابط در ایجاد اعتماد داشتهاند و معتقدند اعتماد در روابط و تعاملات معنا پیدا میکند، توسعه مییابد و تقویت میشود. در بحث اعتماد اجتماعی زنان، میتوان به محدود بودن روابط اجتماعی آنان اشاره کرد. در فرهنگ مردسالار جامعه ایرانی که با ارزشهای تعصب و ناموس پرستی در هم تنیده شده است، زنان شریان حیاتی حیثیت و آبروی خانواده و مردان محسوب میشوند. لذا مردان از طریق اعمال محدودیتهای متعدد به تنظیم روابط و مسایل زنان در چارچوب ارزشهای خاص خود میپردازند. ماحصل چنین نظامی محدودیت زنان در برقراری روابط اجتماعی و حضور در عرصه های مختلف اجتماع است. این پژوهش بر آن است تا به مطالعه نقش و تاثیر ناموس پرستی، سطح روابط اجتماعی و نوع روابط زنان بر اعتماد اجتماعی آنان بپردازد. در این پژوهش که به روش پیمایشی صورت گرفته، حجم نمونه 290 نفر و جامعه آماری، زنان همسردار ساکن در مناطق 3 و 16 شهر تهران است. یافته های پژوهش حاکی از وجود همبستگی معنادار در سطح 99 درصد، بین متغیر وابسته اعتماد اجتماعی با هر یک از متغیرهای مستقل ناموس پرستی، سطح روابط اجتماعی و نوع روابط اجتماعی میباشد.