گیاه چای(camellia sinensis l.) از جمله گیاهان مهم اقتصادی می باشد که عمدتاً در خاک های اسیدی کشت می شود . کمبود بور و سمیّت آلومینوم دو عامل اصلی محدودکنند? رشد گیاهان در این خاک ها می باشد. در این پژوهش سازوکارهای مقاومت گیاه چای به سمیّت آلومینیوم واثرات متقابل آن با کمبود بور در شرایط آزمایشگاهی در کشت آبی مورد بررسی قرار گرفت. گیاهان حاصل از بذر در محلول های غذایی حاوی غلظت های مختلف آلومینیوم (0، 100 و300 میکرومولار) و همچنین محلول های حاوی سطوح کمبود و کفایت بور که هریک دارای دو سطح 0 و 300 میکرومولار آلومینیوم بودند، کشت شده و پاسخ گیاه از جنبه های مختلف مورد بررسی قرار گرفت. تیمار گیاه با غلظت های بالای آلومینیوم باعث تحریک رشد گیاه و به ویژه افزایش قابل توجه طول ریش? آن شد. افزایش مقدار فنول های محلولو کاهش فنول های متصل به دیواره از دیگر نتایج غلظت بالای آلومینیوم می باشد. حضور آلومینیوم در تیمارهای کمبود و کفایت بور باعث افزایش فتوسنتز و کارائی بهره وری آب گردید. حضور آلومینیوم در تیمار کفایت بور باعث افزایش فنول ها شده ولی در شرایط کمبود بور حضور آلومینیوم منجر به کاهش فنول ها گردید. در هر دو تیمار کمبود و کفایت بور، حضور آلومینیوم فعالیت آنزیم های درگیر در دگرگوهرش فنول ها را افزایش داد اما فعالیت آنزیم های آنتی اکسیدانتی تغییرات جزئی نشان داد. آلومینیوم منجر به افزایش فعالیت نیترات ردوکتاز در تیمار کمبود و کفایت بور شد ولی همزمان با آن نیترات نیز انباشته شد. حضور آلومینیوم منجر به افزایش غلظت بور در هر در تیمار کمبود و کفایت بور گردید