امروزه با رشد روزافزون تقاضای انرژی الکتریکی، تجدید ساختار و نیز حرکت سیستم های‏ قدرت از ساختار سنتی به ‏سمت ساختار رقابتی و در جهت کاهش مشکلات اقتصادی و زیست محیطی در نیروگاه های بزرگ سبب شده است که ‏تولیدات پراکنده جایگاه ویژه ای پیدا کنند. بر اساس تعاریف منتشر شده در اتحادیه ها و آژانس های انرژی، تولید پراکنده به ‏منابعی اطلاق می گردد که ظرفیت آنها از چند کیلو وات تا حدود 10 مگا وات باشد. تولید پراکنده (‏dg‏) با حذف هزینه های ‏غیرضروری انتقال و توزیع، نیروی برق را در مکانی نزدیک به مصرف کننده تولید می کند. استفاده از تولیدات پراکنده، برای ‏جبران رشد بار و ظرفیت خطوط انتقال، بهبود کیفیت توان و ارتقای قابلیت اطمینان در سیستم های‏‏ توزیع در حال افزایش ‏است. این واحدها در پست ها و فیدرهای توزیع و در نزدیکی بارها قرار می گیرند. همچنین، پیش بینی می گردد که تولیدات ‏پراکنده در آینده سهم قابل توجهی در تولید انرژی الکتریکی بر عهده گیرند. دلیل این امر مزایای متعدد این منابع است که از ‏جمله آنها می توان به کاهش تلفات، بهبود قابلیت اطمینان و بهبود پروفیل ولتاژ اشاره کرد. ‏ در این تحقیق، روشی جدید برای بهبود قابلیت اطمینان و کاهش تلفات در سیستم های‏‏ توزیع به کمک الگوریتم ‏pso‏ ‏ارائه شده است. با استفاده از این روش می توان تعداد، مکان و ظرفیت منابع تولیدات پراکنده را بصورت بهینه برای ‏سیستم های‏‏ توزیع شعاعی تعیین کرد. با روش پیشنهادی شاخص های قابلیت اطمینان شبکه ضمن کاهش تلفات در شبکه ‏بهبود می یابد. همچنین، با توجه به ماهیت متغیر بار در شبکه های توزیع و اثر این تغییرات در بهینه سازی ذکر شده، بارهای ‏متغیر به صورت فازی مدل سازی شده است. در نهایت، روش پیشنهادی به شبکه شعاعی 33 شینه ‏ieee‏ اعمال و نتایج ‏بدست آمده با در نظر گرفتن مدل های فازی و ثابت برای بارهای مصرفی متغیر با زمان مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفته است