اگر خلاقیت و نوآوری در همه سازمان ها امری ضروری و حیاتی تلقی می شود، در دنیای رسانه ها و پیام به دلیل نوع فعالیت آنها که از جنس نفوذ، تاثیر و تغییر نگرش، باور، احساسات و رفتار مخاطبان است و همچنین به دلیل حجم و گستردگی رقابت در این عرصه، این عامل از اهمیتی مضاعف برخوردار می شود. از طرفی، هنگامی که به رسانه ای همچون رادیو می اندیشیم که فقط با یکی از حواس انسان سر و کار دارد و از ظرفیت و جذابیت های رسانه هایی مثل تلویزیون و اینترنت برخوردار نیست، عنصری مثل خلاقیت و نوآوری بیش از هر چیز اهمیت و ضرورت پیدا می کند. در رادیو تهیه کنندگان، به عنوان طراحان و مهندسان پیام شناخته می شوند. برای تقویت خلاقیت و نوآوری در این افراد، عوامل زیادی را می توان برشمرد، اما یکی از مهم ترین آنها چگونگی مدیریت مدیران گروه ها به عنوان آخرین حلقه مدیریت در رادیو و استفاده آنها از سبک های مختلف رهبری است. این تحقیق که به روش پیمایشی صورت گرفته است، می کوشد تا با بررسی میزان خلاقیت تهیه-کنندگان، ارتباط این متغیر را با سبک رهبری مدیران گروه در معاونت صدا بسنجد، به این منظور در سبک های رهبری از مدل معروف سبک های چهارگانه مدیریت آقای لیکرت کمک گرفته شده و برای تعیین میزان خلاقیت تهیه کنندگان نیز از پرسش نامه استاندارد «رند سیپ» استفاده شده است. پس از بررسی و تحلیل اطلاعات جمع آوری شده، این نتایج قابل تأمل می نماید: ? بین سبک رهبری مدیران گروه با خلاقیت تهیه کنندگان در معاونت صدای سازمان صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران رابطه معناداری وجود دارد. ? خلاقیت تهیه کنندگان در معاونت صدا از وضعیت مناسبی برخوردار نیست. ? بیشتر مدیران گروه در رادیو از سبک رهبری دستوری یا آمرانه استفاده می کنند که بر اساس مطالعات قبلی روشن شده است که این سبک خود از بین برنده خلاقیت و نوآوری است. ? می توان گفت که بهترین سبک رهبری مدیران گروه برای ارتقای خلاقیت و نوآوری در بین تهیه کنندگان معاونت صدا، سبک رهبری مشارکتی است.