هدف این تحقیق بررسی رابطه بین مالکیت بانک و رفتار احتیاطی بانک ها در صنعت بانکداری ایران می باشد. اگرچه رابطه بین مالکیت و عملکرد در ادبیات کاربردی به خوبی مورد مطالعه قرار گرفته است اما مطالعات کمتری به اثر مالکیت بر رفتار احتیاطی و وامدهی بانک ها متمرکز شده اند. این تحقیق به عنوان اولین مطالعه بر روی سیستم بانکداری ایران قصد دارد با استفاده از یک نمونه پانل شامل 12 بانک برای دوره زمانی 1387 – 1381 به مطالعه این موضوع بپردازد. بدین منظور عوامل اصلی رفتار احتیاطی بصورت متغیرهای توضیحی و کنترلی در نظر گرفته شده اند تا مدل دقیق تری برای توصیف روابط بین رفتار احتیاطی بانک و ساختار مالکیت بانک ها فراهم گردد. یافته های این مطالعه شواهد معتبری جهت استنتاج این نتیجه فراهم می کند که بانک های با مالکیت دولتی نسبت به بانک های خصوصی احتیاط کمتری در پرداخت وام دارند. علاوه بر این نتایج این تحقیق نشان می دهد بانک های بزرگتر نسبت به بانک های کوچکتر محتاط تر هستند. همچنین یافته های تحقیق بیانگر آن است که کاهش تمرکز ساختار بازار در صنعت بانکداری و افزایش رشد تولید ناخالص داخلی منجر به رفتار احتیاطی کمتر بانک ها می شود. نتایج همچنین گویای این است که درصد بالاتر مطالبات معوق به احتیاط بیشتر بانک ها در اعطای وام موجب می گردد. آخرین نتایج بیانگر محتاط تر شدن بانک های با مالکیت دولتی در طول زمان می باشد که این امر نشان دهنده آثار مثبت اصلاحات نظام بانکداری ایران در طی دهه اخیر می باشد.