در این مطالعه از برگ درختان اقاقیا (robinia pseudoacacia) و زبان گنجشک (fraxinus rotundifolius) به عنوان جاذب های گیاهی برای حذف یون های فلزی سرب و کادمیم از محیط آبی در سیستم پیوسته استفاده شده است. مطالعات جذب در سیستم با بستر ثابت در ستون شیشه ای به ارتفاع 30 سانتی متر و قطر داخلی 1 سانتی متر انجام شده است. اثر تعدادی از عوامل موثر مانند ph، اندازه ذرات، غلظت اولیه یون فلزی، وزن جاذب و سرعت جریان مورد بررسی قرار گرفت. ph بهینه برای جذب 5 بود. ازمدل توماس و مدل یون و نلسون برای مقایسه با داده های تجربی منحنی شکست استفاده شد. برای همه جاذب ها، هر دو مدل تطابق خوبی با داده های تجربی داشت. شرایط بهینه برای هر دو جاذب و برای هر دو فلز عبارت از ph برابر 5، اندازه ذرات 0/1- 30/0 میلی متر، سرعت جریان 6/5 میلی لیتر بر دقیقه و وزن جاذب 1 گرم می باشد همچنین غلظت اولیه بهینه برای هر دو جاذب و فلزات سرب و کادمیوم به ترتیب 50 و 27 میلی گرم بر لیتر می باشد. در شرایط بهینه ماکزیمم ظرفیت جذب جاذب اقاقیا و زبان گنجشک به ترتیب برابر 26/36 و65/50 میلی گرم بر گرم برای فلز سرب می باشد. همین طور ظرفیت جذب کادمیوم در شرایط بهینه شده برای زبان گنجشک نیز 74/18میلی گرم بر گرم می باشد. بازده حذف سرب برای اقاقیا و زبان گنجشک به ترتیب برابر 25/46و 25/50 % می باشد. بازده حذف کادمیوم برای زبان گنجشک برابر 66/47% می باشد. نتایج جذب در سیستم با بستر ثابت نشان داد که با افزایش وزن جاذب و ph محلول، زمان شکست و زمان اشباع افزایش می یابد و با افزایش اندازه ذرات جاذب، سرعت جریان و غلظت اولیه محلول این زمان ها کاهش می یابد. هر دو مدل توماس و مدل یون و نلسون تطابق خوبی با داده های تجربی داشت، ضریب همبستگی در تمام مراحل آزمایش 90/0> r2 بود.

روش انعقاد و لخته سازی به همراه شناورسازی با هوای محلول برای کاهش میزان تیرگی پسابهای نفتی تولید شده در پالایشگاه اصفهان در این پایان نامه مورد بررسی قرار گرفت. به این منظور از سه ترکیب منعقدکننده پلی آلومینیوم کلراید، فریک سولفات و فریک کلراید استفاده شد و برای تکمیل فرایند انعقاد و زلال سازی از فرایند شناورسازی با هوای محلول استفاده شد. در این آزمایش ها مشخصه های غلظت ماده منعقدکننده، ph محلول، میزان جریان برگشتی و زمان ماند به عنوان مشخصه های قابل کنترل تأثیر گذار بر فرایند انتخاب شدند و آزمایش ها بر اساس روش های آماری طراحی و انجام گردیدند. بر اساس نتایج به دست آمده شرایط بهینه برای منعقدکننده فریک کلراید شامل استفاده از منعقدکننده با غلظت ppm32 در ph برابر 6/2 ، میزان جریان برگشتی 75 درصد و زمان ماند 20 دقیقه، منجر به بازده حذف تیرگی 52 درصد از پساب می شود. برای ترکیب فریک سولفات بازده بهینه 51 درصدی در حذف تیرگی در شرایطی مشتمل بر غلظت ppm29 از ماده منعقدکننده، ph محیط برابر 6/2، جریان برگشتی 54 درصد و زمان ماند 20 دقیقه می گردد. بهترین شرایط عملکردی برای منقعد سازنده پلی آلومینیوم کلراید در غلظت ppm40 منعقدکننده، ph حدود6، نسبت جریان برگشتی 25 درصد و زمان ماند 20 دقیقه باعث بازده حذف کدورت 55 درصد می شود. علاوه بر آزمایش های طراحی شده، تاثیر سه ترکیب طبیعی نشاسته گندم، پودر سنجد و کتیرا به عنوان کمک منعقدکننده به همراه پلی آلومینیوم کلراید به روش جارتست مورد بررسی قرار گرفت. بر اساس نتایج به دست آمده، این ترکیبات نه تنها تأثیر مثبتی در حذف کدورت از پساب مورد استفاده را نداشت، بلکه در مواردی باعث افزایش تیرگی نیز شده اند.