مخارج دولت نشان دهنده تمهیداتی است که برای دستیابی به رشد اقتصادی شکل می گیرد و همواره اندازه مطلوب دولت، مورد توجه اقتصاددانان بوده است. در این میان شناخت عواملی که بر میزان فعالیت های دولت در اقتصاد موثر می باشند، در تحلیل و بررسی های مربوط به دولت و اندازه آن در اقتصاد نقش مهمی خواهد داشت. در این پژوهش در میان عوامل متعددی که در شرایط زمانی و مکانی متفاوت بر اندازه دولت موثر می باشند، سالمندی جمعیت مورد توجه قرار گرفته است. با استفاده از الگوی ارائه شده توسط ولاسکوئز و سانز (2007) و روش پویای خود بازگشتی با وقفه های توزیعی (ardl) به بررسی رابطه سالمندی با اندازه دولت و مخارج رفاه اجتماعی پرداخته شده است. در این پژوهش شاخص های متفاوتی برای اندازه دولت در نظر گرفته شده است. نتایج حاکی از تاثیر مثبت و معنادار سالمندی بر اندازه دولت در کوتاه مدت در اقتصاد ایران می باشد که با ادبیات متعارف سازگاری دارد. علاوه بر این، نتایج حاصل از ارزیابی رابطه سالمندی با متغیر مخارج رفاه اجتماعی دولت که با بکارگیری دو شاخص متفاوت برای این دسته از مخارج صورت گرفته است، حاکی از تاثیر مثبت و معنادار سالمندی بر این پارامتر می باشد.