مطالعات اخیر نشان می دهند که داروهای ضد کوکسیدیوز یونوفوره می‎توانند پاسخ‎های ایمنی ماکیان در برابر عوامل ویروسی را افزایش دهند. بدین منظور، تعداد 350 قطعه جوجه گوشتی یک روزه (سویه راس) به پنج گروه مساوی (a تا e) تقسیم و تحت شرایط بهداشتی درون قفس پرورش داده شدند. جوجه های گروه های a و b از ابتدا تا 42 روزگی به ترتیب با جیره‎ حاوی60 و ppm90 سالینومایسین تغذیه گردیدند، در حالی که سه گروه دیگر جیره شاهد دریافت کردند. جوجه های گروه c با سیکلوفسفاماید تزریق شدند. تمامی گروه‎ها به جز گروه e در سنین 7 و12 روزگی به ترتیب با واکسن زنده b1 قطره چشمی و کشته دوگانه نیوکاسل+ آنفلونزا (h9n2) زیر جلدی تلقیح گردیدند. در سنین 1 و 7 روزگی تعداد 5 قطعه و در سنین 12، 22، 32، 42 روزگی تعداد 15 قطعه از هر گره خون گیری شدند تا با دو روش ممانعت از هماگلوتیناسیون و الیزا از نظر پادتن‎های سرمی علیه ویروس های نیوکاسل و آنفلونزا مورد ارزیابی قرار گیرند. در سن 42 روزگی، 10 جوجه از هر گروه به طور تصادفی انتخاب و توزین شدند تا پس از آسان کشی، وزن بورس و طحال آن‎ها تعیین و نیز از نظر جراحات ماکروسکوپی بررسی گردند. نتایج نشان می‎دهند که میانگین عیار پادتن در تمامی گروه‎های واکسینه پس از دومین واکسیناسیون به طور ناگهانی افزایش یافت. جوجه‎های تیمار شده با سیکلوفسفامید دارای کمترین سطح پادتن سرمی در میان جوجه‎های واکسینه بودند. جوجه‎های گروه b با اختلاف معنی دار (05/0 p<) دارای بالاترین عیار پادتن بر علیه ویروس‎های نیوکاسل و آنفلونزا به ترتیب در سنین 22 و 32 روزگی بودند. در ضمن وزن نهایی بدن جوجه‎ها و نسبت وزن اندام‎های لمفاوی به وزن بدن تحت تأثیر جیره قرار نگرفت و هیچ گونه جراحت ظاهری در اندام‎های لمفاوی مشاهده نشد. چنین نتیجه گیری می‎شود که سالینومایسن در دوز فراتر از حد معمول تجارتی (ppm 90) سرعت پاسخ ایمنی همورال در جوجه‎های گوشتی علیه واکسن‎های نیوکاسل و آنفلونزا را افزایش می‎دهد.