در این پروژه ساختار استخلافهای مختلف کمپلکسهای آنیلید-(h2o)n و آنیلین- oh- در روش های hf، b3lyp و mp2 و با توابع پایه6-311++g(d,p) و 6-311++g(2d,2p) بهینه شده اند. محاسبات نظری نشان داد که در برهمکنش آنیلید با یک و دو مولکول آب هیچ واکنش انتقال پروتونی رخ نمیدهد اما در برهمکنش آنیلید با سه و چهار مولکول آب واکنش انتقال پروتون مشاهده میشود. همچنین در برهمکنش بین آنیلین و یون هیدروکسید نیز واکنش انتقال پروتون مشاهده گردید. انرژیهای محاسبه شده نشان داد که افزایش مولکولهای آب منجر به افزایش پایداری کمپلکسها میگردد. از طرفی، استخلافهای دهندهی الکترون (h, ch3, och3) باعث پایداری بیشتر کمپلکسها نسبت به استخلافهای کشندهی الکترون (cho, no, no2) میشوند. در ادامه، این نتایج با اطلاعات حاصل از آنالیز این سیـستم توسط نظریه اتم ها در مولکول (aim) و اوربیتال های پیوندی طبیعی(nbo) مقایسه شده است. علاوه بر این از روش nics نیز برای تعیین آروماتیسیته و آنتیآروماتیسیتهی حلقه های شش ضلعی آنیلید و آنیلین استفاده شد.