در این پژوهش سنگ چینه نگاری، زیست چینه نگاری ریز رخساره ها و همچنین محیط رسوبی سازند سروک در طاقدیس آغار (جنوب غرب فیروزآباد) مورد بررسی قرار گرفت. برش مورد مطالعه در ناحیه مذکور 208 متر ضخامت دارد. در ناحیه مورد مطالعه، مرز زیرین سازند سروک با سازند کژدمی به صورت هم شیب و تدریجی می باشد و مرز بالایی این سازند با سازند ایلام یا سروک بالایی، بصورت ناپیوستگی فرسایشی است. سنگ شناسی سازند سروک در برش مورد مطالعه عمدتا شامل تناوبی از آهک های ندولار، آهک های نازک، متوسط، ضخیم لایه و توده ای می باشد. بر اساس شواهد صحرایی و خصوصیات سنگ شناسی، سازند سروک در این ناحیه، به 7 واحد سنگی ,g, f, e, d, c, b, a تقسیم شده است. براساس مطالعات زیست چینه نگاری تعداد 2 جنس و 2 گونه از فرامینیفرهای پلانکتونیک و 14 جنس و 21 گونه از فرامینیفرهای بنتیک در برش مورد مطالعه شناسایی شدند. با توجه به میکروفسیل های شاخص مشاهده شده در برش مورد نظر، بترتیب از بخش قاعده به سمت راس از پنج زون قابل تطابق با بیوزون های ارایه شده توسط وایند (wynd, 1965)، یک زون قابل تطابق با بیوزون معرفی شده توسط (velic & tisljar, 1988; (velic, 2007 و یک زیر زون قابل تطابق با زیر زون های معرفی شده توسط velic and vlahovic, 1994 تشکیل شده است که به شرح زیر می باشند: 1-mesorbitolina subconcava taxon – rang zone, 2-conicorbitolina conica – trocholina assemblage zone, 3- favusella washitensis range zone, 4- rudist debris zone, 5- nezazzata – alveolinids assemblage zone, 5a- chrysalidina gradata – orbitolina concurrent range zone, 6- oligosteginids assemblage zone. بنابراین سن سازند سروک در برش تاقدیس آغار آلبین – سنومانین تعیین شده است. بر اساس شرایط زیست و دیدگاه بوم شناسی، فرامینیفرهای بنتیک و پلاژیک در برش مورد مطالعه در چهار مجموعه مختلف قرار گرفته اند که تغییر در مجموعه ها را میتوان در ارتباط با عوامل اکولوژیکی مختلفی همچون، تغییر در میزان اکسیژن، تغییر در عمق محیط زیست، از بین رفتن جلبک های همزیست، تغییر در نرخ رسوبگذاری و جنس رسوبات کف حوضه و بکرزایی در اربیتولین ها دانست. بر اساس مطالعات آزمایشگاهی در برش مورد مطالعه 13 ریز رخساره و 3 سکانس رسوبی درجه 3، مربوط به دو محیط متفاوت تشخیص داده شد. . با توجه به شواهد صحرایی و رخساره ها بخش زیرین سازند سروک در یک پلاتفرم کربناته از نوع شلف باز نهشته شده است. تغییرات ناگهانی رخساره ها و فقدان سد بیوکلاستی تاییدی بر این نفسیر است. بخش بالایی با توجه به نبود رسوبات دوباره نهشته شده، وجود میکرایت در اکثر رخساره ها، وجود رخساره سد و تغییرات تدریجی رخساره ها حاکی از ته نشست رسوبات در رمپ کربناته می باشد