استفاده از ماده ی مرکب در سازه ها به علت ویژگی های مهندسی بهتر مانند نسبت بالای مقاومت و سختی به وزن رو به افزایش است. با پیدایش ماده پیزوالکتریک و کاربرد آن به عنوان حسگر و محرک در سازه های مرکب، نسل جدیدی از سازه ها تولید شدند که از مزیت های هر دو گونه ماده بهره می برند. در سال های اخیر، کاربرد سازه های هوشمند بیش از پیش مورد توجه قرار گرفته است. دلیل اصلی آن، توانایی بالای این دسته از سازه ها برای استفاده در صنعت های هوافضا، هسته ای و مانند آن ها می باشد. برای پیش بینی رفتار الکترومکانیکی این دسته از سازه ها باید ابزارهای عددی و محاسباتی را بهبود بخشید تا پاسخ گوی نیازهای جدید باشد. از این رو، یک رابطه سازی ناخطی هندسی برای پوسته های متقارن محوری با لایه های حسگر و محرک پیشنهاد شده است. از روش نیوتن-رافسون برای رسیدن به پاسخ بهره جویی می شود. در پایان، رابطه سازی پیشنهادی به صورت عددی بررسی و پاسخ آن با پژوهش های پیشین مقایسه شده است.