هدف : نظر به تحولات سریع اقتصادی ، اجتماعی و فرهنگی که باعث افزایش سطح ارائه خدمات بهداشتی ، درمانی و سطح بهداشت در کشور گردیده است ، مطالعه حاضر با هدف تعیین سطح رضایتمندی بیماران مراکز فیزیوتراپی سرپایی شهر تبریز جهت ارائه رهنمود هایی برای بهبود کیفیت ارائه خدمات این مراکز و دستیابی به یک ابزار استاندارد و بومی انجام پذیرفت . روش بررسی : در این مطالعه مقطعی ، توصیفی و تحلیلی ، 368 نفر از بیماران مراکز فیزیوتراپی شهر تبریز که حداقل سواد خواندن و نوشتن داشتند ، بروش نمونه گیری طبقه ای- نسبی از بین جامعه آماری انتخاب شده بودند . سطح رضایتمندی شرکت کنندگان در پژوهش از کیفیت ارائه خدمات ، در پایان دوره درمانی توسط پرسشنامه سنجش رضایت بیماران مراکز فیزیوتراپی ، برحسب متغیر های دموگرافیک و ابعاد کیفیت خدمات فیزیوتراپی به تفکیک مراکز دولتی و خصوصی مورد ارزیابی قرار گرقته و توسط آزمون واریانس دو طرفه مقایسه گردید . یافته ها : میانگین نمره رضایت از خدمات فیزیوتراپی در مراکز دولتی 91/82 و در مراکز خصوصی 26/82 و در کل نمونه 58/82 بود . نسبت توزیع رضایت از خدمات فیزیوتراپی مراکز دولتی و خصوصی، تفاوت آماری معناداری نداشت (280/0p=). از مجموع سیزده بعد کیفیت خدمات فیزیوتراپی مورد سنجش در این پژوهش ، بیشترین نمره مربوط به فیزیوتراپیست با ادب با میانگین539/0± 69/4 و کمترین نمره مربوط به حق انتخاب و تصمیم گیری با میانگین934/0± 75/3 بود . نتیجه گیری : هرچند کیفیت ارائه خدمات فیزیوتراپی در شهر تبریز مورد رضایت نسبتا بالای بیماران می باشد و تفاوتهای چشمگیری ما بین میزان رضایت در مراکز دولتی و خصوصی دیده نمی شود اما تا فراگیر شدن سنجش رضایت بیمار بعنوان مهمترین روش در سنجش کیفیت هنوز راه بسیار باقی است . نقطه بسیار مهم این است که سنجش رضایت همیشه باید توامان یا بدنبال اطلاع رسانی جامع و کافی از نحوه درمان و حقوق بیمار انجام پذیرد. کلید واژه ها : کیفیت ارائه خدمت / رضایت بیماران / مراکز فیزیوتراپی

همگام با توسعه روز افزون فناوری اطلاعات مسائل حقوقی جدیدی در ارتباط با این حوزه مطرح شده است که موجب تحول حقوق هم در نظام قانونگذاری کشورها و هم رویه های قضائی و حقوقی شده است در عرصه ارتباطات اینترنتی همانند دنیای فیزیکی بسیار از افعال کاربران و واسطه ها ممکن است از موجبات مسئولیت مدنی فاعل آن باشد بی تردید اعمال قواعد مسئولیت مدنی در این عرصه ضامن اجرای حقوق مردم در این دنیای جدید و نقض حقوق آنهاست . بحث مسئولیت مدنی ناشی از ارتباطات اینترنتی ازجمله مهمترین مباحث حقوق فناوری اطلاعات و ارتباطات می باشد . به عنوان مثال می توان از مواردی همچون تولید و انتشار ویروس های رایانه ای ، نقض حقوق مولف ، نقض علامت تجاری، نقض حریم خصوصی و هتک حرمت اشخاص به عنوان مصادیقی بارز از موجبات مسئولیت مدنی نام برد . شرط اولیه و لازم برای تجزیه و تحلیل بحث مسئولیت مدنی در هر یک ازموارد فوق آگاهی داشتن ازقواعد و قوانینی است که مرتبط با موضوع باشد. در بحث مسئولیت مدنی دو گونه نظام مسئولیت مدنی قابل بررسی است مسئولیت مدنی مستقیم و و غیر مستقیم. یکی از عناصر مهم درارتباطات اینترنتی وجود واسطه ها نظیر تامین کنندگان خدمات اینترنتی، تامین کنندگان خدمات دسترسی و خدمات میزبانی مباشد که شناخت نقش و جایگاه آنها در تحلیل مسئولیت مدنی آنان از اهمیت بسیاری برخوردار است. لذا ضمن بررسی و بحث پیرامون اصول کلی مسئولیت مدنی واسطه ها برخی از مصادیق مسئولیت واسطه بابت نقض حقوق مولف یا هتک حرمت توسط کاربرانیامشتریان و یا مشارکت آنها در انجام افعال زیانبار مورد بررسی قرار می گیرد کلید وازگان: مسئولیت مدنی؛ اینترنت؛ ویروس؛ هتک حرمت؛حق مولف؛ نقض علائم تجاری