پوشاک و خوراک را می توان به عنوان نظام های نشانه ای در نظرگرفت. پوشاک و خوراک نشان دهنده ی هویت و فرهنگ یک ملت می باشند و همچنین بر مقولاتی همچون جنسیت، اقلیم، موقعیت جغرافیایی، وضعیت نسل، سن، مرتبه شغلی، تعلق دینی و قومی، هنجارهای اجتماعی، زیبایی شناسی و میزان در آمد افراد دلالت دارند. در این پژوهش سعی خواهد شد تا نشانه شناسی پوشاک و خوراک قوم بلوچ ایرانی مورد بررسی قرار گیرد و نشان داده شود که پوشاک و خوراک بلوچی بر اساس مذهب، اقلیم و موقعیت جغرافیایی و دارای خوانش معنایی و نشانه شناختی است. برای این منظور، در گردآوری داده های پژوهش از روش مصاحبه، پرسش نامه و مشاهده ی مستقیم نمونه های پوشاک و خوراک استفاده شده است. پرسش نامه خوراک شامل 10 مقوله و پرسش نامه پوشاک شامل 9 مقوله بوده است که بر اساس سه متغیر مذهب، اقلیم و موقعیت جغرافیایی تنظیم گردیده است و در بین 62 آزمودنی (32 زن و 30 مرد) از شهرهای خاش، ایرانشهر، نیکشهر، سرباز، چابهار و سراوان توزیع شده است. تجزیه و تحلیل داده ها نیز از طریق دو نرم افزار excel و spss و بر اساس الگوی سطوح دلالت بارت (1957) انجام شده است. نتایج پژوهش نشان می دهد که پوشاک و خوراک بلوچی ایرانی مانند نشانه هایی هستند که با دینـ مذهب، اقلیم و موقعیت جغرافیایی سرزمین بلوچستان ایران رابطه ای تنگاتنگ دارند، و از خوانش معنایی و نشانه شناختی دینی ـ مذهبی برخوردارند. همچنین، آنها شرایط اقلیمی و موقعیت جغرافیایی منطقه بلوچستان ایران را به خوبی نشان می دهند.