هدف این پژوهش بررسی تحلیلی و تطبیقی آموزش الکترونیکی در کشورهای استرالیا، هند و ایران می باشد.جامعه مورد مطالعه در این پژوهش عبارتند از:جنبه های مختلف آموزش الکترونیکی درکشورهای استرالیا، هند و ایران. از میان کشورهای پیشرفته کشور استرالیا و از میان کشورهای درحال توسعه کشور هند که اقدامات قابل توجهی در زمینه آموزش الکترونیکی انجام داده و کشور ایران به منظور بهره گیری از تجارب موفق دو کشور استرالیا و هند با استفاده از روش نمونه گیری هدفمند انتخاب گردیدند. با توجه به گسترده بودن موضوع، سیر تحول و توسعه، اهداف، ارزشیابی، شیوه ها، رسانه ها و طرح ها و نو آوری ها در کشورهای نمونه مورد بررسی قرار گرفت. داده های پژوهش با مطالعه کتب مربوط به این موضوع،پایان نامه فارغ التحصیلان تحصیلات تکمیلی و دیگر تحقیقات انجام شده، مقالات مندرج در مجلات موجود، سایت های مختلف اینترنتی، منابع و ماخذ موجود در دانشگاه ها هم چنین تعامل با متخصصین آموزشی جمع آوری و سپس با استفاده از روش جرج زد اف بردی تحلیل گردید. نتایج به دست آمده نشان می دهد که مسئولین کشور استرالیا در دوره های مختلف با در نظر گرفتن شرایط و مقتضیات زمان اقدام به طراحی و برنامه ریزی های خاصی نموده اند و با پیگیری این برنامه ها مسائل و مشکلات مربوطه را به نحو احسن حل و فصل نموده اند. از لحاظ سیر تحول و توسعه آموزش الکترونیکی کشور استرالیا پیش تر اقدام به تاسیس موسسات آموزش الکترونیکی نموده است و دو کشور هند و ایران با فاصله زمانی نه چندان زیاد نسبت به تاسیس چنین موسساتی اقدام نموده اند. به منظور توسعه و بهبود آموزش الکترونیکی هر سه کشور مورد بررسی اهداف و خط ومشی هایی را درنظر گرفته اند که برخی از این اهداف در هر سه کشور مشترک بوده و برخی اهداف نیز با توجه به مقتضیات خاص و با توجه به توانمندی ها، امکانات و زیرساخت های آن کشورها متفاوت می باشد. در کشورهای استرالیا و هند از آن جا که آموزش الکترونیکی به معنای واقعی آن ارائه می گردد شیوه های ارزشیابی مطابق با الگوی طراحی برنامه درسی دانشگاه الکترونیکی می باشد در حالی که درکشور ایران از آن جا که تمامی مراحل آموزش و ارزشیابی به صورت الکترونیکی ارائه نمی گردد شیوه های ارزشیابی مطابق با الگوی طراحی برنامه درسی دانشگاه الکترونیکی انتخاب نشده است. هر سه کشور از شیوه های متنوعی در ارائه آموزش الکترونیکی بهره می برند. دو کشور استرالیا و هند با توجه به مهیا بودن زیر ساخت های لازم شیوه های ارائه نسبت به کشور ایران از کیفیت بهتری برخوردار است. هر سه کشور از رسانه های متنوعی در ارائه آموزش الکترونیکی بهره می برند اما از آن جا که همکاری رسانه های جمعی و مهیا بودن زیر ساخت های لازم در دو کشور هند و استرالیا مشهود است در بهره گیر ی از انواع رسانه ها نمود بیشتری پیدا کرده اند در حالی که در کشور ایران این همکاری و تعامل و بهبود زیر ساخت های لازم نقش کم رنگ تری داشته است. در راستای رسیدن به اهداف مورد نظر آموزش الکترونیکی در کشور های مورد بررسی طرح ها و نوآوری هایی تدوین و اجرا گردیده است. در هر سه کشور متولیان امر به اهمیت فناوری اطلاعات و ارتباطات و فناوری های نوین در آموزش واقف هستند. در کشورهای استرالیا و هند همکاری و تعامل بخش خصوصی، شرکت ها و موسسات غیر دولتی در راستای توسعه و گسترش آموزش الکترونیکی بسیار مشهود می باشد. واژه های کلیدی: آموزش الکترونیکی، آموزش عالی، آموزش مجازی، آموزش از راه دور