این رساله به ادبیات کودکان و داستانهای «کامل کیلانی» ادیب و داستان نویس مصری، پدر دینی و پیشگام ادبیات کودکان می پردازد، و سبک و مضامین داستانهای او را مورد بحث و بررسی قرار می دهد. کیلانی با تألیف و اقتباس در داستانهایش که برای کودکان به نگارش درآورده و یک کتابخانه با دویست جلد کتاب برای آنها ایجاد کرده است، پیشگام و پدر دینی کودکان در دنیای عربی به شمار می رود. او برای حفظ زبان عربی که توسط استعمار انگلیس در معرض خطر قرار گرفته بود شروع به نگارش داستانهایش به زبان ساده و فصیح کرد ، تا این زبان برای کودکان عرب محبوب و دوست داشتنی نمایان شود. سبک او در داستانهایش ساده و روان بوده و با توجه به اینکه برای کودکان به نگارش در آمده پر از تکرار است. در داستانهایش به مسائل اخلاقی و تربیتی توجه بسیاری کرده است و از هر قسمتی از داستانهایش می توان نکته ای اخلاقی و تربیتی را برداشت کرد. کیلانی در بیشتر داستانهای خود شیوه بیان سوم شخص مفرد را برمی گزیند. موضوعات داستانهای او حاصل تجربیات زندگی شخصی و اجتماعی او می باشد، و از آن جا که برای کودکان به نگارش درآمده است فقط مسائل اخلاقی و تربیتی را در خود گنجانده است و در آن مسائل سیاسی وجود ندارد ولی مسائل اجتماعی چون عدالت به وفور به چشم می خورد. کلید واژه ها: مصر، ادب داستانی، کامل کیلانی، کودک، تربیت .