نام پژوهشگر: مرتضی غنی نیا طبرستانی

مطالعه ضربه دو ساختمان ناشی از زلزله درمدل سه بعدی با احتساب پیچش
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه صنعتی (نوشیروانی) بابل - دانشکده عمران 1389
  مرتضی غنی نیا طبرستانی   علیرضا میرزا گل تبار روشن

موضوع این پایان نامه، مطالعه برخورد دو ساختمان مجاور یکدیگر در حالت سه بعدی با در نظر گرفتن اثر پیچش می باشد. برای انجام این کار، پلان متعارفی از ساختمان با 4 تیپ ارتفاعی 7 ، 10 ، 13 و 15 طبقه انتخاب شدند. سپس برای مطالعه ضربه دو ساختمان بلند، زوج نمونه های (10 و 13 طبقه ) و ( 10 و 15 طبقه ) و جهت بررسی ضربه دو ساختمان بلند و متوسط، زوج نمونه های (7 و 10 طبقه ) و ( 7 و 15 طبقه ) در کنار یکدیگر مدلسازی و توسط المان های محوری gap در راستای برخورد به یکدیگر متصل شدند. لازم به ذکر است در هر کدام از این زوج نمونه ها ساختمان بلندتر با سیستم قاب خمشی بتنی متوسط، نرم و منظم و ساختمان کوتاهتر با سیستم قاب خمشی بتنی متوسط به همراه دیوار برشی بتنی مسلح متوسط، سخت و نامنظم ( خروج از مرکزیت بالای 20%) انتخاب شدند. سپس نمونه های مورد بررسی با استفاده از نرم افزار etabs-ver 9.2 و مطابق با ضوابط آئین نامه های aci-318 و استاندارد 2800 طراحی گردیدند. در ادامه، بر روی نمونه ها، آنالیز دینامیکی تاریخچه زمانی غیرخطی مودال تحت شتاب نگاشت زلزله های بم، طبس و والی، در دو جهت xو y و برای دو حالت باضربه و بدون ضربه انجام شد. در نهایت، پاسخ هر زوج نمونه از ساختمان ها (جابجائی، نیروی برش، لنگر پیچشی ونیروی المان gap) در حالت با ضربه بدست آمده و با حالت بدون ضربه (حالتی که ساختمانها به تنهایی ارتعاش می کنند) مقایسه گردید. نتایج پژوهش نشان می دهد که در راستای برخورد دو ساختمان و به ازای تمامی شتاب نگاشت ها ضربه باعث کاهش جابجائی درتمامی طبقات و کاهش برش تا محل ضربه، در ساختمان بلندتر می گردد. در حالیکه در ساختمان کوتاهتر اظهار نظر در مورد پاسخ های بدست آمده برای جابجائی و برش در اثر ضربه به عواملی چون، نوع شتاب نگاشت و تعداد طبقات (بلندی) دو ساختمان مجاور بستگی پیدا می کند. همچنین طبق نتایج بدست آمده در این تحقیق در اثر ضربه دو ساختمان، لنگر پیچشی در هر دو ساختمان در اغلب طبقات به ازای تمامی شتاب نگاشت ها کاهش پیدا می کند. با این وجود خروج از مرکزیت نیروی زلزله نسبت به مرکز سختی، رفتار پیچشی ساختمان را در مقابل ضربه بسیار پیچیده و اظهار نظر در مورد آن را بسیار سخت می کند. این پیچیدگی رفتار را می توان با نحوه قرار گیری عناصر سخت کننده توجیه نمود، که نیاز به مطالعات جامع تری در این زمینه وجود دارد.