کوشیا یکی از گیاهان بسیار مقاوم به شوری است که می توان از آن در تولید علوفه در مناطق دارای آب و خاک شور بهره برد. یکی از مشکلاتی که امروزه در تولید گیاهان علوفه ای در این مناطق مورد توجه قرار گرفته است کاهش عملکرد و کیفیت علوفه در شرایط آبیاری با آب شور است. به همین منظور استفاده از کود های شیمیایی می تواند به عنوان یک راه حل مفید مورد توجه باشد. در این راستا مطالعه ای به منظور بررسی سطوح مختلف کود نیتروژن و فسفر در شرایط آبیاری با آب شور بر خصوصیات فیزیولوژیکی و علوفه ای، عملکرد دانه، علوفه و درصد پروتئین خام در کوشیا با استفاده از آزمایش کرت های خرد شده به صورت فاکتوریل در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار انجام شد. کرت های اصلی شامل سطوح شوری 2/5 و 5/16 دسی زیمنس بر متر آب آبیاری و کرت های فرعی شامل سه سطح کود نیتروژن از نوع اوره (صفر، 100 و 200 کیلوگرم در هکتار) و سه سطح کود فسفر از نوع سوپر فسفات تریپل (صفر، 75 و 150 کیلوگرم در هکتار) بودند که به صورت فاکتوریل قرار گرفتند. نتایج نشان داد که شوری تاثیر معنی داری بر فتوسنتز، کلروفیل فلورسانس، محتوای نسبی کلروفیل، ارتفاع، شاخص سطح سبز، قطر ساقه اصلی، نسبت برگ به ساقه و عملکرد علوفه تر و خشک نداشت. در حالیکه تعداد شاخه های جانبی به طور معنی داری کاهش یافت. بالاترین مقدار فتوسنتز و کلروفیل فلورسانس در تیمارکودی 100 کیلوگرم اوره و 75 کیلوگرم سوپر فسفات در هکتار بدست آمد. کود نیتروژن سبب افزایش محتوای نسبی کلروفیل برگ شد. با افزایش کود نیتروژن در شوری 2/5 دسی زیمنس بر متر، ارتفاع، شاخص سطح سبز و عملکرد علوفه تر و خشک زیاد شد اما در شوری 5/16 دسی زیمنس بر متر تنها تا سطح دوم این کود افزایش مشاهده گردید. با افزایش شوری، نیتروژن و فسفر درصد پروتئین خام نیز افزایش یافت. شوری اثر معنی داری بر عملکرد دانه نداشت در حالی شاخص برداشت را افزایش داد. کاربرد کودهای نیتروژن و فسفر نیز سبب افزایش عملکرد دانه شد. اثرات متقابل شوری با نیتروژن و فسفر نیز نشان داد که این کود ها می توانند از اثرات سوء شوری بر کوشیا بکاهند، البته مصرف این نهاده ها در شرایط تنش شوری ممکن است بازدارنده رشد بوده و نیازمند توجه و دقت بیشتری باشد.