چکیده: هدف اصلی پژوهش حاضر، بررسی رابطه بین تورم و رشد اقتصادی در منتخبی از کشورهای عضو اوپک با تأکید خاص بر ایران می باشد. شش کشور از مجموعه کشورهای عضو اوپک طی دوره زمانی 2005-1970 مورد بررسی قرار گرفته اند. روش تجزیه-تحلیل بدین منظور روش داده های ترکیبی انتخاب شده است. مسئله ای که در اینجا مطرح است، چگونگی اثر گذاری تورم بر رشد اقتصادی است و اینکه آیا اثرات احتمالی در تمام سطوح تورم نامتقارن هستند؟ آیا تفاوت بااهمیتی بین رابطه تورم و رشد اقتصادی در میان کشورهای تحت بررسی وجود دارد؟ در همین راستا برای رفع ناهمگونی بین کشورها از روش حداقل مربعات تعمیم یافته (gls) و ارزیابی به روش اثرات ثابت استفاده می شود. نتایج بررسی مدل در دو حالت نرخ تورم و لگاریتم نرخ تورم به ترتیب بیانگر تأیید دو سطح آستانه ای 13 و 54 درصد برای نرخ تورم و یک سطح آستانه ای 15 درصد برای حالت لگاریتم نرخ تورم است. در حالت اول، تورم پایین تر از سطح اول آستانه ای (تورم زیر 13 درصد) اثر با اهمیتی بر رشد اقتصادی ندارد. تورم در سطوح میانی (تورم بین 13 و 54 درصد) و بالاتر از سطح دوم آستانه ای (تورم بالای 54 درصد) اثر منفی و با اهمیتی بر رشد اقتصادی دارد. در حالت دوم، با متغیر توضیحی لگاریتم نرخ تورم، تورم پایین تر از 15 درصد بر رشد اقتصادی اثر با اهمیتی ندارد. اما تورم بالاتر از این سطح آستانه ای (تورم بالای 15 درصد) اثر منفی و با اهمیتی بر رشد اقتصادی دارد. با توجه به اینکه توزیع لگاریتم نرخ تورم به توزیع نرمال نزدیک تر است بنابراین مدل مناسب را می توان مدل رشد اقتصادی بر مبنای متغیر توضیحی لگاریتم نرخ تورم معرفی کرد. نتایج آزمون فرضیه دوم تحقیق بیانگر این است که تفاوت با اهمیتی بین کشورهای تحت بررسی با توجه به هدف تحقیق وجود ندارد.