آموزش الکترونیکی نوعی استفاده ساخت مند و هدف مند از سیستم الکترونیکی و کامپیوتری برای پشتیبانی از فرایند یادگیری می باشد. با توجه به اینکه هدف آموزش الکترونیکی تحول در ابزار ها و روش ها در جهتی است که هر فرد در هر زمان و هر مکان بتواند با امکانات خودش و در زمانی که خود مشخص می کند مشغول یادگیری شود، طرح چالشهای آموزش الکترونیکی برای هشدار به منظور ایجاد تمرکز بیشتر، انجام پیش بینی لازم، تدارک و سرمایه گذاری مناسب، و تهیه برنامه استراتژیک در سیستم یادگیری اقدامی لازم و برای موفقیت آن ضروری است. هدف پژوهش حاضر بررسی موانع توسعه آموزش الکترونیکی با تأکید بر اهمیت یاددهی و یادگیری در نظام آموزشی دانشگاه شهید چمران اهواز بود. نمونه های این تحقیق از 163 نفر از اعضاء هیأت علمی دانشگاه شهید چمران اهواز، که با روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای انتخاب شدند، تشکیل گردیده است. روش پژوهش در این مطالعه‏، روش آمیخته با الگوی کیفی، کمی، کیفی بود و با استفاده از مصاحبه و پرسشنامه محقق ساخته به انجام رسید. روایی و پایایی(92/0) ابزار مورد استفاده در این تحقیق بررسی و مناسب گزارش شدند. روش آماری بکار گرفته شده برای این مطالعه، میانگین، انحراف استاندارد، تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و تحلیل عاملی بوده است. نتایج نشان داد که عامل مدیریتی با میانگین 07/4 ، عامل تکنولوژی با میانگین 03/4، عامل سازمانی با میانگین 85/3، عامل فردی با میانگین 83/3 و عوامل پداگوژیک (تعلیم و تربیت) با میانگین 44/3 (تفاوت میانگین عوامل پداگوژیک در تحلیل اندازه گیریهای مکرر [ 31/0=eta , 001/0=sig 5=df ,23/14=f] معنی دار می باشد ) به ترتیب بر موانع آموزش الکترونیکی دانشگاه شهید چمران اهواز موثر بوده اند.