این رساله بازخوانی بخشی از نقاشی نوگرای ایران می باشد که مروری دارد بر پیشینه نقاشی نو در ایران از آغازین حرکت هایی که مسیر نقاشی ایران را از سنت های تصویری گذشته به مرور رها کرد تا وارد مرحله نوگرایی آن شود و به شکلی تازه به پویندگی خود ادامه دهد. پدیده نوگرایی در نقاشی معاصر ایران تحت تاثیر گرایش های مدرنیستی غرب از جمله نهضت سورئالیسیم اروپا می باشد. از این رو در این رساله خوانشی تاریخی بر این جریان مدرنیستی غرب صورت گرفته و در ادامه نقاشی نوگرای ایران با نظر به رویکرد گرایش سورئالیسم مورد مطالعه قرارگرفته و در بخش دیگر این رساله به مضمون های زیباشناختی سورئالیسم در نقاشی ایران و نقاشی سورئالیسم اروپا پرداخته شده است و در پایان نیز استنتاج و جمع بندی این بازخوانی ارائه گردیده است.