در دیوان شاعران بزرگ بعضی واژه های کلیدی وجود دارد که در گشودن قفل بست? مفاهیم و معانی مورد نظر شاعر و راه یافتن به دنیای ذهن او نقش اساسی دارند.یکی از اصلی ترین این واژه ها در دیوان خاقانی شروانی که به گواهی اشعارش و تأیید شارحان شعرش در علم نجوم دستی داشته است ؛ واژ? آسمان و صور فلکی است.شاید دیوان خاقانی از این لحاظ نه تنها در میان آثار ادبی ایران بلکه در ادبیات جهان کم نظیر باشد. از این رو در این پایان نامه کوشش شده که با نگاهی کنجکاوانه و بیرون از محدود? پژوهشهایی که در این زمینه انجام شده است با استناد به شعر وی و محوریت علم بیان به صورت تفصیلی و آماری آسمان و وابسته های آن را ،آن گونه که در ذهن و چشم شاعر جلوه داشته، بررسی شود. برای این کار جلوه های متفاوت موضوعی ، شکلی ، معلومات شاعر ، باورهای عامیانه ، اسطوره ها و .... در ارتباط با آسمان و پدیده های زیر مجموع? آن (آفتاب ،هفت اختر ، صورت های فلکی) از دیدگاه صور خیال در تمامی اشعار شاعر مورد بررسی قرار گرفته و در یک تقسیم بندی منظم ارائه شده است.