مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی تغییرات الکتروآنسفالوگرافیک نیمکره های مغز در طی تفکر همگرا و واگرا و مقایسه آن ها با حالت آرامش است. روش: پژوهش حاضر از نظر محتوا از نوع پژوهش های بنیادی- نظری و از نظر روش شناسی از نوع شبه آزمایشی بود. به منظور انجام این پژوهش با روش نمونه گیری در دسترس تعداد 36 آزمودنی (19 پسر و 15 دختر) با اجرای یک پرسشنامه غربال کننده انتخاب شدند و در سه موقعیت آزمایشی حالت آرامش، تفکر همگرا وتفکر واگرا قرار گرفتند. در دو موقعیت تفکر همگرا و واگرا تکالیف مرتبط ارائه شد ولی در حالت آرامش هیچ تکلیفی به آزمودنی ها ارائه نشد. در هر سه موقعیت امواج مغزی آزمودنی ها با استفاده از دستگاه الکتروآنسفالوگراف در 19 کانال ثبت شد. امواج مغزی ثبت شده (eeg)، در باند تتا با استفاده از نرم افزار نوروگاید تبدبل به یک سری از کمیتها (qeeg) شدند. داده های کمی استخراج شده با استفاده از تحلیل واریانس اندازه های مکرر تحلیل شدند. یافته ها : نتایج حاصل از تحلیل واریانس اندازه های مکرر نشان داد که بین سه موقعیت مورد مطالعه در کل مغز تفاوت وجود دارد، و دو نوع تفکر دارای هم نوسانی بیشتری نسبت به حالت آرامش است. به طور جداگانه در نیمکره های چپ و راست نیز دو نوع تفکر هم نوسانی بیشتری نشان دادند. همچنین بین هم نوسانی دو جنس تفا وتی مشاهده نشد. علاوه بر این نتایج نشان داد که در سه موقعیت مورد مطالعه میزان هم نوسانی نواحی مختلف مغز متفاوت می باشد به گونه ای که در دو نوع تفکر نواحی پسین مغز هم نوسانی بیشتری نسبت به نواحی دیگر نشان داد. و در نهایت نتایج نشان دادند که در سه موقعیت مورد مطالعه میزان هم نوسانی دو نیمکره مغز متفاوت نمی باشد.