حوضه مورد مطالعه با مساحت 442.19 کیلومتر مربع، بین شهرستان الشتر در شمال و شهرستان خرم آباد در جنوب، بخشی از زون ساختمانی زاگرس چین خورده محسوب می شود. هدف این تحقیق بررسی نقش اشکال و فرآیند های ژئومورفولوژی در ایجاد مصالح ساختمانی در حوضه خرم آباد می باشد. برای دست یابی به این هدف، ابتدا لندفرمها و فرایندهای ژئومورفولوژی منطقه شناسایی گردید. نتیجه این تحقیق نشان می دهد که لندفرمهایی مانند واریزه مخروط افکنه ها ی جدید وقدیم ، بستر های رودخانه ای جدید و بستر دارای مقادیر زیادی مواد هوازده و خرد شده هستند که می توانند بعنوان مصالح ساختمانی استفاده شوند. همچنین فرآیند های هوازدگی فیزیکی مانند ترموکلاستی و کریوکلاستی و فرایندهای تکتونیکی نقش مهمی در در تولید مصالح ساختمانی ایفا می نمایند. جهت بررسی کیفیت و مقاومت مصالح موجود در منطقه، آزمایشهای مقاومت به سایش(تست لس آنجلس) ، مقاومت فشاری تک محوری ، مقاومت کششی و ارزش ضربه ای سنگدانه ها انجام گردید. نتیجه آزمایشهای مذکور نشان می دهد که لندفرمهای ژئومورفولوژی مانند واریزه ها، مخروط افکنه ها قدیم و جدید و بستر های رودخانه ای جدید و قدیم دارای مصالح ساختمانی با مقاومت مناسب هستند. با این وجود واریزه ها در قسمت هایی از کوه های چک ریز ، کوه کمرسیاه و شاه کول پار دارای مقاومت بالایی نسبت به سایر لندفرمها هستند. همچنین مخروط افکنه های قدیم با توجه به تأثیر فرآیند هوازدگی دارای مقاومت کمتری نسبت به مخروط افکنه های جدید می باشند. تمامی فرایندهای ژئومورفولوژی بجز فرآیند کارستیفیکاسیون در ایجاد مصالح نقش مثبتی دارند.به طور کلی مناطقی که دارای مقاومترین مصالح ساختمانی در حوضه هستند به ترتیب در واریزه ، مخروط افکنه جدید، بستر رودخانه قدیم ، مخروط افکنه قدیم و بستر جدید می باشند.