هدف: کودکان فلج مغزی دچار کژکاری در پردازش و یکپارچگی حسی هستند، که می تواند موجب تاخیر در رشد مهارت های حرکتی ظریف آن ها شود. هدف مطالعه پش رو بررسی اثربخشی درمان یکپارچگی حسی بر مهارت های حرکتی ظریف کودکان 8-5 ساله فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک بود. روش بررسی: در این پژوهش از طرح شبه تجربی تک آزمودنی با خط پایه چندگانه استفاده شد، که 6 کودک فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک مراجعه کننده به مراکز تحت پوشش دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی در آن شرکت داشتند. این 6 شرکت کننده به مدت 6 هفته مورد درمان با مداخله درمانی تلفیقی یکپارچگی حسی و رویکرد عصبی – رشدی قرار گرفتند. مقیاس کفایت حرکتی برونینکس - اوزرتسکی به عنوان ابزار سنجش مهارت های حرکتی ظریف به کار برده شد و داده های حاصل با استفاده از روش های آنالیز دیداری مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: نتایج پژوهش حاکی از اثربخشی مداخله درمانی بر مهارت های حرکتی ظریف 5 نفر از 6 آزمودنی در مطالعه بود و با درصد های متفاوتی نیز در خرده مهارت های حرکتی ظریف آزمودنی ها پیشرفت ایجاد شد. نتیجه گیری: بهبود مهارت های حرکتی ظریف به واسطه ارائه درمان یکپارچگی حسی در تلفیق با رویکرد درمانی عصبی – رشدی در شرکت کنندگان در پژوهش مشاهده شد. این برنامه درمانی می تواند برای درمانگران الگوی مفیدی جهت بهبود مهارت های حرکتی ظریف کودکان فلج مغزی دای پلژی اسپاستیک باشد.