در این اثر، با استفاده از روش ترکیبی (کمی-کیفی)سعی کردیم. تحولات ساختاری از جمله تحولات جمعیتی، رشد تحصیل، روند ازدواج و اشتغال از سال 1355 تا 1385 مورد مقایسه قرار گگیرد. همچنین به موازات تغییرات ساختاری تغییرات صورت گرفته در نگرش و نگاه جوانان به جوانی و بزرگسالی با استفاده از تکنیک کیفی مصاحبه گروهی مورد بررسی قرار گیرد. این تحقیق نشان داد در سه دهه اخیر رشد تحصیل روند به شدت فزاینده ای را درمیان جوانان 29-15 سال بویژه دختران داشته است. از طرفی سن ازدواج روندی سعودی را نشان میدهد. جوابگو نبودن تقاضای بازار کار برای نیروی کار ازجمله مسائلی است که گذار جوانی را با خطرات و ناپایداریهای بسیاری مواجه میکند و این امر در اظهارات جوانان مشارکت کننده در تحقیق به وضوح پیدابود. بنابراین مسیر گذار جوانی وابستگی زیادی به خاستگاه طبقاتی و سرمایه های اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی جوانان داشته و بازاندیشی و اراده فردی نقشی است که در کنار ویژگیهای جنسیتی، طبقاتی و اجتماعی فرد توان تاثیرگذاری بر سرنوشت جوانان را دارد.