از سال 1992 سرفکتانت های گوناگونی به صورت یونی و خنثی، به عنوان تمپلیت، برای تشکیل مواد متخلخل با استفاده از روش سل ژل یا هیدروترمال معرفی شده است. در این راستا، مایعات یونی با دارا بودن ویژگی های منحصربه فرد، اعم از فشار بخار ناچیز، هدایت یونی بالا، قطبیت و پایداری حرارتی بالا، به عنوان یک نوع جدیدی از تمپلیت ها به طور گسترده ای در سنتز این مواد استفاده می شوند. با توجه به اینکه ویژگی های مایعات یونی با تغییر نوع آنیون و کاتیون تغییر می کند، بنابراین تنوع مایعات یونی به عنوان تمپلیت در سنتز سل ژل، سبب تشکیل ساختارهایی با مورفولوژی های مختلف از نظر شکل و اندازه ی ذرات می شود. در کار پژوهشی حاضر، ابتدا برخی از ترکیبات مایع یونی بر پایه کاتیون n,n- دی متیل آمینو پیریدین سنتز شد. هدف تغییردر نوع کاتیون و نوع آنیون این مایعات یونی و دسترسی به خاصیت ویژه آن ها بود. در همین راستا به دلیل خاصیت آنتی میکروبی کاتیون های پیریدنیم، از آن در سنتز داروی ایبوپروفنات در قالب مایع یونی استفاده شد. در ادامه مایعات یونی دی کاتیونه-دی آنیونه سنتز، و ویژگی های فیزیکو شیمیایی آن ها با آنالوگ تک کاتیونه مقایسه شد. در پایان، برخی از ترکیبات آیونوژل با استفاده از روش سل-ژل با ناحیه سطحی بالا تهیه شد. برای دسترسی به این هدف، از مایعات یونی مختلف بر پایه کاتیون n,n-دی متیل آمینو پیریدین به عنوان تمپلیت با پایداری حرارتی بالا برای کنترل ا ندازه ی ذرات سیلیکا استفاده شد. و اثر تغییر نوع مایع یونی در شکل و اندازه حفرات در این مواد، طبق مطالعه های سطح بررسی شد. در ادامه این بافت های متخلخل، برای بارگیری دارو استفاده شده و نتایج آن مورد بررسی قرار گرفت