در این مطالعه جذب متیلن کلراید و تولوئن به عنوان نمونه ای از دو دسته مهم از ترکیبات آلی فرار یعنی هیدروکربن های کلرینه شده و آروماتیک ها به طور تجربی مورد بررسی قرار گرفت. مطالعات برای تعیین جذب تعادلی در یک سیستم ناپیوسته و نیز تعیین منحنی رخنه در یک ستون آکنده پیوسته انجام شد. مطالعات جذب تعادلی این دو ماده آلی فرار بر روی کربن های فعال دانه ای در سه دمای مختلف در آزمایشگاه مورد تحقیق قرار گرفت. داده های تجربی با مدل های فیزیکی جذب سطحی برازش گردید . نتایج جذب سطحی نشان داد که جذب سطحی دی کلرومتان با مدل لانگمیر انطباق دارد، در حالی که جذب سطحی تولوئن به وسیله مدل هیبرید لانگمیر- bet بهتر توضیح داده می شود. طبق مدل لانگمیر، حداکثر میزان جذب برای تولوئن در دما های 293، 303 و 313 به ترتیب برابر با 0216/0، 02303/0 و mol/kg 04565/0 و برای متیلن کلراید در دماهای298 ، 303 وk 313 به ترتیب برابر با 04391/0، 05631/0 و mol/kg 06287/0 بدست آمد. استفاده از نتایج بدست آمده، گرمای جذب از شیب معادله کلازیوس- کلاپیرون محاسبه گردید که مثبت بودن این شیب نشان دهنده آن است که فرایند جذب سطحی هر دو ماده گرماگیر می باشد. در سیستم پیوسته نیز تاثیر پارامتر های غلظت اولیه، شدت جریان، ارتفاع ستون و دما بر روی زمان رخنه متیلن کلراید و تولوئن بررسی گردید. با افزایش غلظت اولیه و افزایش شدت جریان و همین طور کاهش ارتفاع ستون و دما رخنه سریع تر اتفاق افتاد. همچنین منحنی های رخنه بدست آمده با مدل های توماس و یان و یون-نلسون برازش گردید.