هدف از تحقیق حاضر شناسایی ارتباط بین متغیرهای خانوادگی موثر بر پرخاشگری نوجوان پسر خانواده و ارائه الگوی پیش بینی پرخاشگری در نوجوان است. هوش هیجانی و جهت گیری مذهبی ، سبک های فرزندپروری، رضایت زناشویی و نهایتاً پرخاشگری خود پدر خانواده به عنوان متغیرهای موثر بر پرخاشگری نوجوان پسر خانواده در نظر گرفته شده اند. این متغیرها همگی دارای ماهیتی روان شناختی و خانوادگی هستند و اساس انتخاب آنها نیز بدین جهت بود که تأثیر متغیرهای خانوادگی موثر بر پرخاشگری فرزند خانواده مکشوف شود. جامعه آماری مورد مطالعه دانش آموزان پسر پایه اوّل دبیرستان شهر شیراز است که تعداد 150 نفر از آنها به شیوه نمونه گیری تصادفی خوشه ای به عنوان نمونه انتخاب شده. داده های حاصل از آزمون ها با استفاده از روش آماری تحلیل مسیر و نرم افزار لیزرل مورد بررسی و تحلیل قرار گرفت. در بررسی ها نشان داده شد که بهترین مسیر انتخابی برای پیش بینی پرخاشگری نوجوان پسر خانواده مدل شماره ی 3 بر اساس سبک فرزند پروری مقتدرانه می باشد و درنهایت طبق مدل نهایی می توان الگوی مناسبی برای پرخاشگری نوجوانان پسر در خانواده های ایران