در این کار، مطالعه محاسباتی بر روی ترکیب استخلاف شده 1، 1، 3 ، 5 ، 5- پنتا نیترو 1 ، 5- بیس (دی فلوئوروآمینو)3-آزاپنتان (dfap) انجام شده است. با تغییراستخلاف ها برروی ترکیب dfap و استفاده از گروه های nf2 و ono2، شش ترکیب دیگر طراحی شدند. dfap، ترکیبی با دانسیته انرژی بالا بوده و به عنوان اکسنده در پیشرانه ها به کار می رود. هدف، تعیین برخی خواص انفجاری مثل گرمای تشکیل و ارزیابی واکنش های انفجاری این ترکیبات است. بر این اساس محاسبات dft، با دو روش b3lyp و b3p86، به همراه روش های نیمه تجربی انجام شدند. مشاهده شدکه، با جایگزین کردن گروه های nf2 و ono2 به جای no2،گرمای تشکیل این ترکیبات کاهش می یابد. . هم چنین hof ها از روش b3p86 منفی تر از روش b3lyp بوده، روش های نیمه تجربی (pm3، am1 وmndo) هم، منجر به نتایج دقیقی برای hof ها نمی شوند. هم چنین برای هر ترکیب، واکنش انفجاری طراحی شده و برای هر واکنش آنتالپی و انرژی آزاد گیبس محاسبه می شود. برای تمامی واکنش ها، آنتالپی و انرژی آزاد گیبس منفی بوده و در نتیجه تمامی واکنش ها، گرماده و خودبه خودی هستند. با جایگزین کردن nf2 و ono2 به جای no2، آنتالپی و انرژی های آزاد گیبس کاهش می یابند. یافتن مسیر تخریب برای هر ترکیب انفجاری، از مسائل مهم، برای دانشمندان بوده است. برای این منظور، برخی از پیوند هایی که احتمال بیشتری در شکستن آنها نسبت به پیوندهای دیگر درهر ترکیب وجود دارد، انتخاب شدند. محاسبات مورد نظر، در سطح** b3lyp/6-311g بر روی آنان انجام شد و با تعیین انرژی تفکیک در هر پیوند، ضعیف ترین پیوند تعیین گردید.