چکیده: این پژوهش با هدف بررسی و مقایسه جایگاه و کاربرد زبان های فارسی و ترکمنی در موقعیت های اجتماعی در استان گلستان صورت گرفته است.جامعه آماری را ترکمن زبانان ساکن استان گلستان تشکیل داده اند که با استفاده از روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای نسبی و جدول مورگان،192نفر از زنان و 188نفر از مردان به عنوان نمونه انتخاب و با پرسشنامه اجرا گردید.نتایج نشان داد که ترکمن زبانان در موقعیت های رسمی بیشتر از زبان فارسی و در موقعیت های غیر رسمی بیشتر از زبان ترکمنی استفاده می کنند.از نقطه نظر گروه های سنی، افراد جوان، از نقطه نظر گروه های جنسی، جنس مونث و از نقطه نظر گروه های تحصیلی، افراد تحصیل کرده بیشتر از دیگر گروه ها از زبان فارسی استفاده می کنند در موقعیت دوستان و همسایگان کاربرد زبان فارسی و ترکمنی در بین جنس مونث و جنس مذکر تفاوت معناداری نداشت. در موقعیت های اداری نیز فقط در موقعیت آموزشی بین جنس مونث و جنس مذکر تفاوت معناداری وجود داشت و جنس مونث از زبان ترکمنی در این موقعیت بیشتر از جنس مذکر استفاده نموده اند.بر حسب سن ،نه تنها افراد جوان در موقعیت های مختلف رسمی و غیر رسمی بیشتر از دیگر گروه ها از زبان فارسی و ترکمنی استفاده نمی کنند، بلکه تفاوتی با سایر گروه ها ندارند. در سطح تحصیلات نیز نتایج نشان داد که در بین سطوح مختلف تحصیلی نیز افراد در کاربرد زبان فارسی و ترکمنی با یکدیگر تفاوت معناداری ندارند.