در نهاد همه انسانها ، به حکـم فطرت الهی ، حقوقی به ودیعت نهاده شده است که غیر قابل انکار و تغییر بوده و در هر عصر و دوره ، دربردارنده افراد بشر از هر نژاد و هر جنس ، صرف نظر از رنگ ، پوست و میزان ثروت و موقعیت اجتماعی شامل می گردد. این حقوق ، چنان با طبیـعت امور و فطـرت انسانها سازگار است که عقل هر آدمی بی هیچ واسطه ای ، حکم به تصدیـق آنها می کند. از نظر اسلام ، فطرت انسانها ، مخـلوق « خداوند تعالی » است و هـمه احکام و قـوانین مندرج در شریـعت اسلام ، مطابـق با فطرت آدمـی است و از همـین جـهت در قـرآن کریم از دیـن اسلام به عـنوان « دین فطـری » یاد شده است. در این تحقیق به بررسی میزان توجه به حقوق فطری از جمله حیات ، عدالت و آزادی در شریعت اسلام ، به وی‍ژه با تأکید به نصوص قرآن کریم - به عنوان اولین و مهمترین منبع احکام اسلامی - پرداخته شده است. با عنایت به تأکید و اهمیت حقوق فطـری در آیـات قرآن ، روشـن می شود که این حقوق تنها جنبه فضیلت و آرمان گرایی و یا ابزاری در جهت تسلط و توجیه وضع موجود نبوده ، بلکه معیار و مبنایی ، برای تمام قواعد حقوقی و احکام ضروری زندگی فردی و اجتماعی است و بر همین اساس قرآن کریم ، بهترین منبع برای شناخت و حفظ حقوق آدمی به ویژه حقوق فطری اوست.

چکیده ندارد.