هدف از انجام این پژوهش بررسی کلیشه های جنسیتی و اثر آن بر انتظار افراد از خودابرازی در موقعیت های کار، ورزش و خانه بود. جمعیت نمونه شامل 60 دانشجوی دختر و 60 دانشجوی پسر دانشگاه اصفهان بود. انتظارات آنان از خودابرازی فرد هدف مونث و مذکر در یک سناریوی اجتماعی که در آن جنسیت و موقعیت تغییر می کرد، به وسیله ی مقیاس انتظار از خودابرازی که توسط محقق ساخته شد، با به تصویر کشیدن سه موقعیت کار، ورزش و خانه مورد ارزیابی قرار گرفت. نمرات به دست آمده با استفاده از آزمون های t وابسته و مستقل و آنوای مختلط تحلیل شد. نتایج نشان داد که موقعیت فرد هدف در انتظار آزمودنی ها از خودابرازی وی تأثیر دارد و موقعیت خانه موجب انتظار از خودابرازی بیشتری می شود. اما جنسیت فرد هدف به تنهایی موجب تفاوت معنادار در انتظارات از خودابرازی فرد هدف نمی شود. تعامل بین جنسیت و موقعیت تفاوت معنادار (05/?p ) درمیزان انتظار از خودابرازی را موجب می شود. نشان داده شد که آزمودنی ها از فردهدف مونث و مذکر در موقعیت خانه نسبت به موقعیت کار و ورزش انتظار خودابرازی بیشتری دارند (05/?p ). همچنین آزمودنی های مونث در موقعیت خانه از فرد هدف مونث انتظار خودابرازی بیشتری نسبت به فرد هدف مذکر دارند (05/?p ) اما این تفاوت در مورد آزمودنی های مذکر معنی دار نبود. در نهایت نتایج اثر موقعیت بر استفاده از کلیشه ها را تأیید کرد.