پژوهش و کاوش درباره ی انجمن های ادبی یک پژوهش با رویکردی تاریخ ادبی است. امّا از سوی دیگر چون انجمن های ادبی نقش به سزایی در پدید آمدن و پیکره گیری سبک های ادبی داشته اند و مهمترین پایگاههای نقد ادبی و تربیت و آموزش ادب جویان و سرایندگان در هر روزگاری بوده اند؛ این پژوهش با گفتمان ها و جستارهای سبک شناسیک و نقد ادبی نیز پیوند می یابد. این پژوهش بر بنیان روش توصیفی ـ کتابخانه ای به بررسی انجمن های ادبیِ گویندگان و نویسندگان حوزه ی ادب فارسی از قرن چهارم تا اواخر روزگار قاجار می پردازد و می کوشد تا ضمن معرّفی انجمن های ادبی، حلقه های پدید آورنده و فعّالیّت هایشان، میزان تأثیر آنها را در تحوّلات ادبی نشان دهد. در این پژوهش کوشیده شده است حلقه ها و گروه های تأثیر گذار بر جریان تاریخ ادبی ایران که تا کنون کمتر مورد توجّه قرار گرفته اند، بررسی و کاویده شوند و جامعه ادبی در هر روزگار به عنوان زیر بنای آفرینش های ادبی مورد مطالعه قرار گیرد.