گل و گیاه و ئرخت ونیز بستر رویش و پرورش آنها یعنی جنگل ومرغزار و چمنزار و گلزار وکشتزار وبوستان وباغ وراغ در فرهنگ ایرانی از دورترین اعصار تا به امروز همواره جایگاه رفیع و عزیز داشته است.جلوه های این جایگاه با شکوه به نحو بسیار برجسته ای در ادب و هنر ایران متجلی است.ترسیم یا در واقع تجسم این جلوه ها در ادبیات ایرانی مخصوصا منظوم فارسی لطیف زیبا وشاعرانه است.جلوه این جایگاه در هنر ایرانی نیز بسیار ارزنده و درخور تمجید است.جلوه ی گل و گیاه و مظاهر بهشتی آنها چون باغ وبستان نه تنها در آثار معماری و هنری و ادبی قلمرو های فرهنگ ایرانی و زبان فارسی منعکس است بلکه در فرهنگ عامه واستوره ها و افسا نه ها جایگاه نمایانی دارد.