امروزه سخت کردن رزین های اپوکسی به وسیله ی نفوذ پرکننده های آلی و معدنی به علت دامنه وسیع کاربردهایشان خیلی مورد توجه می باشند. در این پروژه نتایج باریم کربنات اضافی به یک زمینه زمینه پلیمری رزین اپوکسی که شامل دی گلیسیدیل اتر بیس فنل a و با استفاده از 1و8 –نفتالن دی آمین به عنوان یک سخت کننده برای تولید کامپوزیت جدید در کاربرد های صنعتی گزارش شده است. سینتیک پخت رزین اپوکسی به وسیله ی dsc و در روش پویا بررسی شده است. سینتیک واکنش مطابق با دو روش ofw و ksa تفسیر شده است. با استفاده از شرایط غیر همدما میانگین مقدار انرژی فعالسازی واکنش پخت در مرحله پیشرفت به ترتیب 57 و 60.2 برای روش های kas و ofw بدست آمده است. اندازه گیری های tga و dma نیز به جهت تشخیص مقدار پرکننده ی موثر بر روی خصوصیات دمایی و مکانیکی نهایی کامپوزیت تولید شده، استفاده شده است.این نتایج حاکی بر آنند که پایدار ی دمایی کامپوزیت با نفوذ باریم کربنات بهبود می یابد. تصاویر میکروسکوپی مشاهده شده از تکنیک sem معلوم کرد که نمک باریم به طور غیر یکنواخت در زمینه ی پلیمری پخش شده است. در یک دامنه ی ویژه واکنش پخت کامپوزیت ها به وسیله ی کنترل نفوذی واکنش پخت انجام شده است. کنترل نفوذی موثر به وسیله ی تقریب پیشنهادی کرن- پولین توصیف شده است . کنترل نفوذی بزرگ تر با کاهش دمای پخت مشاهده شده است.