چکیده سازمانها برای اینکه اثر بخش باشند، نیازمند تغییر و تحول و وفق دادن خود با شرایط متغیر هستند، همانگونه که تغییر در سازمانها اجتناب ناپذیر است وجود مقاومت نیز در برابر تغییر حتمی بوده و کارکنان در مقابل تغییر ایستادگی کرده و به آسانی پذیرای آن نخواهند بود. موضوع غلبه بر مقاومت در برابر تغییر از چالشهای مهم و مورد بحث صاحبنظران علم مدیریت بوده واستفاده از مشارکت کارکنان به عنوان یکی از روشهای کاهش مقاومت مطرح می باشد.این تحقیق به بررسی رابطه مشارکت و مقاومت در برابر تغییر کارکنان ادارات تربیت بدنی خراسان رضوی پرداخته و رابطه مشارکت با تغییرات ساختاری، تکنولوژیکی و آموزشی در بین کارکنان ادارات تربیت بدنی را مورد بررسی قرار داده است. ابزار گرد آوری اطلاعات در این پژوهش پرسشنامه ی محقق ساخته بوده و برای اطمینان از روائی پرسشنامه از نظرات تعدادی از صاحبنظران و اساتید تربیت بدنی استفاده شده و پایائی آن بوسیله ضریب آلفای کرونباخ به مقدار96/0 برای پرسشنامه مشارکت و80/0 برای پرسشنامه مقاومت در برابر تغییر بدست آمد. در این تحقیق از آمار توصیفی و استنباطی نظیر جداول فراوانی، نمودارهای ستونی، میانگین، انحراف معیاروآزمونهای همبستگی پیرسون و اسپیرمن استفاده شده و سطح احتمال خطا پذیری در این تحقیق 05/0=a در نظر گرفته شده است. جامعه آماری پژوهش کارکنان رسمی و پیمانی ادارات تربیت بدنی استان خراسان رضوی درسال 88 بوده است. نتایج تحقیق نشان می دهد که بین میزان استفاده از مدیریت مشارکتی در بین کارکنان ادارات تربیت بدنی و مقاومت آنها در برابر تغییر همبستگی منفی و معنی دار وجود دارد(r = - 0/4 و p < 0/05 ). با بررسی رابطه بین مشارکت و مقاومت در برابر تغییرات ساختاری و تکنولوژیکی و آموزشی وجود ارتباط معنی دار معکوس بین دو متغیر ثابت شد(برای مشارکت و تغییرات ساختاری r = - 0/39 و p < 0/05 ، تغییرات تکنولوژیکی r = - 0/ 3 و p < 0/05 وتغیییرات آموزشی r = - 0/29 و p < 0/05 ). با توجه به بررسی رابطه بین میزان تحصیلات کارمندان و مقاومت در برابر تغییر مشخص شد که بین دو متغیر همبستگی مثبت معنی دار وجود دارد(r = 0/2 و p < 0/05 ). نتایج تحقیق بیانگر آن است که هر اندازه از مدیریت مشارکتی در اجرای تغییرات سازمانی استفاده شود مقاومت و ایستادگی کارمندان کاهش می یابد. کلید واژه ها : مشارکت – مدیریت مشارکتی – تغییر - مقاومت در برابر تغییر