مطالعه حاضر تلاش کرد تا فرآیند های تولید گفتمان مطبوعاتی توسط روزنامه نگاران انگلیسی زبان و غیر انگلیسی زبان را در روزنامه های انگلیسی زبان مورد بررسی قرار دهد. تمرکز محقق بر روی تکنیک ها و استراتژی هایی قرار داشت که دو گروه نامبرده در انتشار روزنامه های تحت مطالعه بکار می بردند. محقق قصد داشت تا مشخص نماید آیا این دو گروه تکنیک ها و استراتژی های متفاوتی را بکار می برند و اینکه آیا می توان برای نحوه کاربرد تکنیک های گفتمان انتقادی توسط هر یک از دو گروه الگو هائی ترسیم نمود. به منظور رسیدن به اهداف ذکر شده این مطالعه تمامی مقالات و سرمقاله های منتشر شده در طول مدت جنگ غزه ( از 27 دسامبر 2008 تا 18 ژانویه 2009) در روزنامه های انگلیسی زبان گاردین، نیویورک تایمز، تهران تایمز و عرب نیوز جمع آوری شدند. همچنین عناوین این اخبار و تصاویر منتشر شده در درون داده های خام قرار گرفتند. ترکیبی از تحلیل های کمی و کیفی بر روی این داده ها انجام گرفت. تحلیل کمی شامل میزان پوشش خبر، تعداد و اندازه مقالات خبری، تعداد و اندازه تصاویر، عناوین، نوع مقالات و غیره می شد. تحلیل کیفی با دو جنبه عمده تحلیل گفتمان سر و کار داشت: استراتژی های خرد و استراتژی های کلان. سپس نتایج تحلیل ها برای یک گروه با نتایج گروه دیگر مقایسه گردید. نتایج تحلیل کمی نشان داد که مقالات خبری منتشر شده در طول مدت مطالعه حاوی شواهدی از اینکه بتوان این چهار روزنامه را به دو گروه ایگلیسی زبان بومی و غیر بومی تقسیم کرد نبودند. این بدان معنی است که این مولفه نقش قابل ملاحظه ای در تفاوت های موجود در رفتار روزنامه های مورد بحث نداشت. در تحلیل کیفی نیز، محقق نتوانست اثبات کند که تفاوت های موجود در عملکرد روزنامه نگاران مربوط به مولفه بومی/غیربومی بودن آنهاست. به عبارت دیگر، این متغییر فرآیند کاربرد استراتژی های گفتمان انتقادی در تولید متون مطبوعاتی را تحت تأثیر قرار نمی دهد. نهایتاً محقق به این نتیجه دست یافت که بومی یا غیر بومی بودن در زبان انگلیسی نقش قابل ملاحظه ای در بکار گیری استراتژی های گفتمان انتقادی در تولید گفتمان مطبوعاتی ندارد. بنا بر این، یافته های این تحقیق هر دو فرضیه ارائه شده توسط محقق را تأیید کرد.