تحلیل پاسخهای آنتی بادی سرمی سرخک ، یک ابزار مهم برای تعیین سطح ایمنی در جمعیت واکسینه و نیز تعیین عوامل تاثیر گذار بر ایمنی محافظت کننده می باشد. معمولا مقادیر غلظت های آنتی بادی اندازه گیری شده به وسیله روشهای کمی عیارگیری مانند الایزا از سمت چپ سانسور شده می باشند که این سانسور شدگی ناشی از حد ردیابی روش عیارگیری و یا نقطه برشی است که در ارتباط با آستانه مصونیت علیه بیماری بنا نهاده شده است. برای کاهش اثر داده های سانسور شده در برآورد شاخصها استفاده از مدل های رگرسیونی آمیخته برنولی لگ نرمال و برنولی لگ گاما پیشنهاد شده است. همچنین یک مدل رگرسیون سانسور شده از چپ بر داده ها مورد برازش قرار گرفته است. نمونه مورد مطالعه در این تحقیق شامل 200 نفر از افراد پنج تا بیست و پنج ساله بود که سطح انتی بادی iggبرضد سرخک آنها در دو مرحله قبل و بعد از واکسیناسیون اندازه گیری شده بود . 11 درصد از کل افراد دارای تیتر آنتی بادی پس از واکسیناسیون کمتر از حد ردیابی بودند. میانگین تیتر آنتی بادی پس از واکسیناسیون در زنان، قبل از به کارگیری مدل های رگرسیونی، 26 درصد بیشتر از مردان بود. این نسبت پس از بکار گیری مدل رگرسیون سانسور شده از چپ به 6/39 درصد رسید. ولی برآورد این نسبت در مدل های رگرسیونی آمیخته برنولی لگ نرمال و برنولی لگ گاما به ترتیب 7/26و 8/32درصد بود. هر چهار نسبت نشاندهنده مصونیت زایی بیشتر واکسن سرخک در زنان نسبت به مردان بوده است ( 05/0 > p ) ولی نسبت بدست آمده از مدل برنولی لگ گاما به عدد 30 درصد که در مطاالعه مولتون و هالسی که بر مبنای یک عیارگیری سرولوژیکی مشابه انجام شده است نزدیکتر است. درصد افراد مقاوم در برابر بیماری سرخک در کودکان و نوجوانان کمتر از 16 سال، 83% و در جوانان 16تا 25 ساله حدود 88% بوده است ولی ارتباط معنی داری بین سن و مصونیت علیه سرخک دیده نشد ( 4/0 = p ).