نام پژوهشگر: علی نصر اصفهانی
علی نصر اصفهانی علی شایمی
مفهوم سرمایه اجتماعی به طور فزاینده به عنوان ابزاری برای درک روابط اجتماعی که زیربنای سیستمهای اجتماعی اثربخش است، به کار می رود. سرمایه اجتماعی به عنوان مبنای مزیت سازمانی شناخته شده است. سوال اصلی برای مطالعات سازمانی آن است که چگونه سرمایه اجتماعی در محیط کار فرسایش می یابد؟ چگونه می توان آن را افزایش داد؟ اکثریت مطالعات سرمایه اجتماعی سازمانی بر رفتارهای کاری که به سرمایه اجمتاعی کمک کننده هستند، تمرکز یافته است. مفهوم سرمایه اجتماعی به جهت شرح روابط مبتنی بر اعتماد و همکاری تدوین شده است که مبنای اقدامات موثر در داخل گروههای اجتماعی است. همچنانکه سرمایه اجتماعی در جامعه، پیش شرط انسجام اجتماعی است ، سرمایه اجتماعی سازمانی پیش شرط بهره وری می باشد. سطح بالای سرمایه اجتماعی باعث ایجاد کنترل غیر رسمی می شود. بنابراین سرمایه اجتماعی سازمانی روابط کاری را بر اساس همکاری ایجاد و اقدامات کاری را تسهیل می نماید. مفهوم سرمایه اجتماعی مانند جرقه ای در علوم اجتماعی می درخشد. سرمایه اجتماعی به عنوان متنوع ترین شکل سرمایه در نظر گرفته می شود. آن یک موجودیت منفرد نیست. سرمایه اجتماعی ویژگیهایی است که در داخل افراد و بین آنان وجود دارد. سرمایه اجتماعی و سرمایه انسانی مکمل هم هستند. سرمایه انسانی، کیفیت منابع انسانی یک سازمان است و سرمایه اجتماعی کیفیت روابط انسانی در یک سازمان می باشد. گروهی از صاحب نظران سرمایه اجتماعی را یک ویژگی فردی تعریف کرده اند. هر چه افراد در توانایی شان برای همکاری با دیگران سرمایه گذاری کنند، سرمایه اجتماعی فردی خود را ارتقاء خواهند بخشید. هدف پژوهش حاضر، تعیین عوامل سرمایه ی اجتماعی سازمانی در سازمانهای خدماتی دولتی استان اصفهان (با رویکرد آموزه های مدیریت در آثار سعدی)بود. مرحله اول این مطالعه روش کتابخانه ای ومرحله بعد توصیفی- پیمایشی است و جامعه آماری در مرحله دوم شامل129595 نفر مدیران و کارشناسان سازمانهای خدماتی استان اصفهان بود. حجم نمونه پژوهش 1905 نفر محاسبه شد که به روش نمونه گیری تصادفی طبقه ای متناسب با جامعه آماری انتخاب شدند.ابزار اندازه گیری پرسشنامه 36 سوالی حاصل از مرحله اول پژوهش بود که پایایی آن 90/0 بدست آمد. جهت تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون t تک متغیره و آنوا استفاده شد. نتایج نشان داد میانگین های حاصله در خصوص عوامل شناختی(نظیرتوجه به اهداف سازمان،وجود فرهنگ سازمانی قوی،انتقال تجارب کاری در بین افراد)،عوامل ساختاری(مانندوجودسیستم مطلوب کاری،تشکیل گروه های کاری،انتخاب مناسب افراد در امور مختلف ) وعوامل رابطه ای(نظیروجود همدلی، راز داری ،صداقت،فروتنی در سازمان،بالا بودن آستانه تحمل در افراد، ارج نهادن به نیکو کاری)،سرمایه اجتماعی سازمانی در سازمانهای خدماتی دولتی اصفهان از سطح متوسط (3) بزرگتر بودو بنابراین می توان نتیجه گرفت که، عوامل شناختی، ساختاری ورابطه ای سرمایه اجتماعی سازمانی در سازمانهای خدماتی دولتی اصفهان وجود دارد.از عوامل زمینه ای بررسی شده تحصیلات و سابقه کار ارتباط معنی داری با میانگین حاصله ازعوامل سرمایه اجتماعی نشان داد.اما سن ،جنس و رشته تحصیلی ارتباط معنی داری با میانگین حاصله ازعوامل سرمایه اجتماعی نشان نداد.