یکی از پارامترهای مهم جهت تشخیص خصوصیات زمین لرزه ها، مدت زمان تداوم آن می باشد که به نوعی بیانگر میزان انرژی ورودی به سازه می باشد و نقش بسزایی در ایجاد خرابی در سازه ها در زلزله های گذشته داشته است. لذا توجه به این موضوع جهت دست یافتن به پاسخ واقعی سازه (شامل تحلیلهای خطی و غیر خطی) در برابر حرکت قوی زمین از اهمیت بالایی برخوردار است. همچنین این پارامتر نقش مهمی در تحلیل مسئله روانگرایی و جابه جایی دائمی خاک و ارزیابی پاسخ سازه در برابر زلزله ایفا می کند. از طرف دیگر تخمین مناسب از مدت زمان تداوم زلزله بر اساس شرایط حاکم بر هر منطقه، ابزاری مهم جهت پیش بینی تابع زمانی حاکم بر زلزله ها (پوش منحنی) به شمار می رود که در تولید زلزله سازگار با شرایط آن منطقه مورد استفاده قرار می گیرد. لذا با توجه به اهمیت موضوع، پتانسیل لرزه خیزی بالا در اکثر مناطق ایران، شرایط حاکم از نظر تکتونیک صفحه ای، نوع گسلش و شرایط محلی، لزوم ارائه مدلی جهت تخمین مدت زمان تداوم زلزله بیشتر آشکار می شود.در پایانامه حاضر هدف اصلی، ارائه مدلی جهت تخمین مدت زمان تداوم زلزله به عنوان پارامتر بسیار مهم و موثر در رفتار سازه ها در برابر زلزله می باشد. این مدل اولین رابطه ای است که برای ایران و بر اساس داده های مربوط به زلزله های مهم در ایران و با روش رگرسیون random effect ارائه شده است و شامل زلزله های نزدیک گسل نیز می باشد. در مدل مربوطه فاصله رومرکز ایستگاه تا گسل و بزرگی زلزله و نوع خاک، به عنوان پارامترهای پیش بینی کننده مورد استفاده قرار می گیرند و محدوده بزرگی زلزله های مورد استفاده بین 7/7-3/7 ریشتر و محدوده فاصله بین 310-2 کیلومتر می باشد. نوع خاک بر اساس دسته بندی آیین نامه طراحی لرزه ای ایران که سازگار با آیین نامه نرپ می باشد انتخاب شده است.