در این تحقیق تأثیر پرتو گاما بر خواص مکانیکی و حرارتی پلی اتیلن با دانسیته پایین (ldpe) و پلی اتیلن با دانسیته بالا (hdpe) مورد بررسی قرار گرفت. این کار تحقیقاتی از دو بخش تشکیل شده است. در بخش اول آماده سازی نمونه انجام گرفت. به این منظور از گرانول های پلیمرهای مذکور ورق هایی با ابعاد 15×15 سانتی متر مربع و ضخامت 2 میلی متر توسط دستگاه پرس گرم تهیه شد. سپس نمونه هایی به شکل دمبل با ابعادی مطابق با استاندارد astm d638 از ورق های مذکور تهیه شد. در مرحله بعد نمونه های دمبلی شکل به صورت پنج تایی دسته بندی شدند و در بسته بندی های پلاستیکی توسط تابش گاما در هفت دز مختلف 20 و 50 و 80 و 100 و 200 و 300 و 500 کیلوگری در حضور هوا پرتودهی شدند. در بخش دوم آزمایش هایی به منظور بررسی تأثیرات پرتودهی بر روی خواص دو نوع پلی اتیلن مذور انجام گرفت. آزمایش های انجام شده شامل تعیین درصد ژل ، تست کشش ، آنالیز حرارتی و طیف سنجی زیر قرمز بود. آزمایش تعیین درصد ژل توسط دستگاه سوکسوله انجام گرفت. از دستگاه تست کشش جهت بررسی خواص مکانیکی نمونه ها استفاده شد. به این منظور نمونه های دمبلی شکل توسط دستگاه تحت کشش قرار گرفتند. آزمایش طیف سنجی مادون قرمز جهت بررسی تأثیرات پرتودهی بر روی ساختار پلیمرها انجام شد. آنالیز حرارتی جهت بررسی دمای ذوب نمونه های پرتودهی شده توسط دستگاه dsc انجام شد.

پلی استایرن (ps) پلیمری با مصارف عمومی زیاد و دارای خواص ضربه پذیری ضعیفی می باشد. برای رفع این مشکل، می توان این پلیمر را با پلی سیس 1,4 بوتادین (pb) آلیاژ نمود. ولی این آمیزه امتزاج ناپذیر بوده و نیاز به سازگارسازی دارد. بدین منظور در این پژوهش ساخت آلیاژی از ps/pb و بررسی خواص رئولوژیکی، ریخت شناسی و مکانیکی آلیاژ در دو حالت سازگارشده و بدون سازگار کننده مورد نظر قرار گرفت. در ادامه تاثیر پرتودهی الکترونی و همچنین تاثیر نانو ذرات رُس برروی خواص مکانیکی آلیاژ بررسی شد. فرایند اختلاط، خواص ویسکوالاستیک خطی، ریخت شناسی، پرتودهی و تعیین فاصله میان لایه های نانو ذرات به ترتیب با مخلوط کن داخلی، رئومتر دینامیکی، عکس برداری الکترونی روبشی (sem) ، شتاب دهند ه ی الکترونی و پراش اشعه ایکس انجام شد. همچنین خواص کششی، ضربه و ژِل با ابزار مناسب اندازه گیری شد. ابتدا اثر مقادیر مختلف دو سازگار کننده بلوکی استایرن-بوتادین رابر (sbr) و استایرن-بوتادین-استایرن (sbs) درآلیاژی با 7/16% وزنی pb به وسیله ی عکس های ریخت شناسی و آزمون رئولوژی بررسی شده است.نتایج این آزمون ها نشان دادند که هر دو سازگار کننده باعث کاهش ائتلاف و تنش بین سطحی می شوند و sbs بهتر از sbr عمل می کند. با انجام آزمون کشش و ضربه، تاثیر مقدار لاستیک خام بر خواص مکانیکی آلیاژ مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داده است که آلیاژی با 9% وزنی لاستیک خام بهترین چقرمگی را دارد. در نمونه های پرتودهی شده به دلیل شبکه ای شدن pb، مقاومت در نقطه شکست افزایش یافته ولی مقاومت ضربه کاهش نشان داده است. همچنین نانو ذرات رُس مدول و مقاومت ضربه آلیاژ را افزایش داده اند. با توجه به نتایج به دست آمده از این پژوهش با آلیاژ کردن ps با pb و افزودن سازگارکننده و نانو ذرات رُس به آن، می توان مقامت ضربه آلیاژ را افزایش داد.

غشاهای پلیمری فلوئورو سولفونیک مانند نافیون،اسیپلکس و فلمیون به دلیل هدایت پروتونی بالا به عنوان الکترولیت در پیل های سوختی مورد توجه زیادی قرار گرفته اند. در این پژوهش اثر تابش پرتو گاما بر خواص الکتریکی غشای پلیمری فلوئورو سولفونیک با اعمال ولتاژ وانداره گیری جریان و ابعاد نمونه مورد بررسی قرار گرفته است. نتایج نشان می دهد که هدایت الکتریکی نمونه با افزایش دز جذب شده تغییر کرده است. به علاوه جهت فهمیدن اثرات تابش بر روی تغییرات رسانایی از نمونه در بازه طول موج 190تا500 نانومتر طیف uv-vis و همچنین از نمونه ها قبل و بعد از پرتودهی طیف فروسرخ گرفته شده است. همچنین آنالیز میکروسکوپ الکترونی روبشی semانجام شده است. با افزایش دز جذب شده شدت نوارهای جذب طیف uv-vis افزایش یافته است. در طیف فروسرخ نیز بک باند جذب جدید در ?cm?^(-1) 1770 برای غشای تابش خورده با گاما مشاهده شده است .

در این تحقیق قارچ ها که گونه ای از عوامل بیولوژیکی آسیب رسان به تابلو های نقاشی رنگ روغن هستند با هدف یافتن راهی مناسب برای رفع این آلودگی ها بدون بر جای گذاشتن آثار تخریبی دیگر بر روی اثر، مورد مطالعه قرار گرفته و روش رفع آنها از تابلو توسط پرتو گاما بررسی گردیده است. به این منظور پس از نمونه برداری از نقاط مختلف رو و پشت تابلو، قارچ های موجود در نمونه ها مورد شناسایی قرار گرفت و آلودگی قارچی کل تابلو تخمین زده شد. مقاومت هر کدام از قارچ ها در برابر پرتو گاما (d10) محاسبه شد و دز لازم جهت ضد عفونی تابلو به دست آمد . سپس برای بررسی آسیب های احتمالی پرتو گاما با دز تعیین شده به نمونه های رنگ مورد استفاده در تابلو آنها را قبل و بعد از پرتو دهی مورد آزمایش، بررسی ساختار شیمیایی و رنگ سنجی قرار داده و بی خطر بودن این پرتو بر روی نمونه ها تایید گردید.

چکیده ندارد.

چکیده ندارد.

شکنندگی زیاد پلی استایرن (ps) همواره مزیت های کاربردی آن شامل مدول بالا، خواص دی الکتریک مناسب و فرایندپذیری عالی را تحت تاثیر منفی قرار داده است. در این رابطه چقرمه سازی از طریق اختلاط با لاستیک ها از مهمترین روش های اصلاح این ضعف است. در این تحقیق با استفاده از پلی بوتادی ان (pb) سعی در تقویت خواص کشسانی ps شده و با توجه به ناسازگاری دو جزء این آلیاژ، از طریق پرتودهی با پرتوهای الکترونی سعی در بهبود سازگاری و تقویت خواص مکانیکی (استحکام کششی، ازدیاد طول و استحکام ضربه) این دو شده است.جهت بررسی خواص مکانیکی آمیزه ها و پلیمرهای خالص ترکیب درصدهای وزنی 0/100 10/90، 20/80، 30/70، 40/60، 50/50، 60/40، 70/30 و 100/0 از pb/ps در نظر گرفته شده که از طریق آمیزه کاری با مخلوط کن داخلی مخلوط شده اند.با تهیه تصاویر sem از سطح شکست آمیزه های فوق، ارتباط خواص مکانیکی این نمونه ها با مورفولوژی آنها بررسی گردیدند. مورفولوژی ماتریس - قطره مشاهده شده برای آمیزه های غنی از هر یک از فازهای پلیمری بیانگر ناسازگاری سطح مشترک آنهاست که متعاقباً موجب مشاهده رفتار انحراف منفی نسبت به قانون مخلوط ها در ویژگی های گشتاور اختلاط، استحکام کششی، مدول الاستیک و مقاومت ضربه نمونه های پرتودهی نشده گردیده است. میزان این انحراف منفی از قانون مخلوط ها به دلیل نسبت ویسکوزیته بیشتر رابر در فاز غنی از pb می باشد. با افزودن pb مقاومت ضربه آمیزه روند افزایشی داشته و در مقادیر10 و 20 درصد وزنی رابر، رفتار شکننده ps به رفتار چقرمه تغییر کرده است. در محدوده ترکیب درصد 50/50 به دلیل عدم وجود برهم کنش مناسب، علی رغم مورفولوژی بهم پیوسته مشاهده شده، خواص کششی افت چشمگیری دارد.جهت پرتودهی با پرتو الکترونی، 3 دز 60، 140 و kgy 280 به آمیزه ها اعمال گردیدند که نتایج درصد ژل موید ایجاد ساختار اتصالات عرضی در اثر شبکه ای شدن pb می باشد. با افزایش درصد pb و نیز دز اعمالی میزان چگالی اتصالات عرضی افزایش می یابد. میزان انحراف منفی مشاهده شده در خواص مکانیکی آلیاژ پس از پرتودهی کاهش محسوسی داشته که می تواند ناشی از بهبود سازگاری دو پلیمر باشد. افت خواص مکانیکی در ترکیب درصد بهم پیوسته نیز پس از پرتودهی بهبود داشته است. همچنین کاهش مقاومت ضربه با افزایش دز پرتو می تواند به دلیل افزایش دمای انتقال شیشه ای فاز الاستیک آمیزه پس از شبکه ای شدن باشد.از مقایسه خواص کششی و مقاومت ضربه و مطابقت با نتایج درصد ژل، آمیزه بهینه ترکیب درصد 40/60 از pb/ps است که با دز kgy 140 پرتودهی شده است. این آمیزه رفتار ترموپلاستیک الاستومر ارایه می نماید.