مشاوره راه حل- محور مبتنی بر به کارگیری نقاط قوت و تواناییهای مراجع است که به وضوح با شیوه مدارس که مبتنی بر یادگیری است، هماهنگی دارد. بکار بردن این رویکرد به شکل گروهی به ویژه در محیط مدرسه بسیار مناسب و سودمند است. دانش آموزانی که به مفهوم خود منفی دست یافته اند کوشش های خود را با پیشرفت تحصیلی مرتبط نمی دانند که مشاوره راه حل – محور با یکسری اقدامات هدفمند و در زمانی کوتاه باعث می شود، دانش آموزان به توانایی ها و شایستگی های خود اطمینان یابند. هدف از پژوهش حاضر بررسی میزان اثربخشی مشاوره گروهی با رویکرد راه حل – محور بر بهبود خود کار آمدی تحصیلی (شامل سه خرده مقیاس استعداد، بافت و کوشش ) دانش آموزان دختر پایه دوم مقطع متوسطه است. برای بررسی خود کارآمدی تحصیلی از پرسشنامه خود کارآمدی تحصیلی (جینک و مورگان، 1990) استفاده شد. بدین منظور 150 دانش آموز دختر از دو منطقه آموزش و پرورش شهر یزد به روش نمونه گیری خوشه ای انتخاب شدند و 30 نفر از آنها که دارای کمترین نمره خود کارآمدی تحصیلی بودند به طور تصادفی به دو گروه گواه و آزمایش تقسیم شدند، جهت بررسی تاثیر مشاوره گروهی با رویکرد راه حل - محور، این روش مشاوره ای در قالب هفت جلسه آموزشی برای گروه آزمایش اجرا شد و پس از هفت هفته هر دو گروه مجددا در پس آزمون خود کارآمدی تحصیلی شرکت کردند. نتایج حاصل از تحلیل واریانس چند متغیره نشان داد که مشاوره گروهی با رویکرد راه حل - محور در سطح اطمینان 99% باعث افزایش خود کارآمدی تحصیلی و خرده مقیاس های استعداد، بافت و کوشش می شود. بر اساس یافته های پژوهش پیشنهاد هایی جهت بررسی و شناخت هرچه بیشتر مشاوره راه حل – محور و خود کارآمدی تحصیلی نوجوانان ارئه شد.