در جامعه نیاز به فراگیری نرم افزارهای رایانه ای محسوس است. از یک طرف مدرسان برنامه های نرم افزاری مشغول به آموزشند درحالیکه بی خبر از صاحبنظران روشهای تکنولوژی آموزشی که در دانشگاه ها هستند و به فنون علوم تربیتی واقف اند به کار خود می پردازند. پژوهش حاضر به مقایسه تاثیر روش پیشنهادیِ آموزش نرم افزارِ کاربردی (مبتنی بر ساختن گرایی) با آموزش متداول آن در میزان یادگیری می پردازد. روش آموزش پیشنهادی از تئوریهای صاحبنظران و نظریه های یادگیری از جمله تئوری سه مرحله ای یادگیری جاناسن (یادگیری مقدماتی، یادگیری دانش پیشرفته ، مرحله تخصصی ) استفاده کرده و شیوه آموزش نرم افزاری که منطبق با ویژگی های یادگیری سطح بالا و بازار کار باشد را ارائه می دهد. طرح کلی روش آموزشی پیشنهادی نرم افزار عبارت است از سه مرحله شامل مرحله1) رفرنسی مرحله2) توتوریال و مرحله3) کارورزی در این پژوهش 60 کارآموز در دو گروه 30 نفره با استفاده از دو روش آموزش نرم افزار (روش متداول و روش پیشنهادی) آموزش دیدند و تفاوت این دو روش بررسی شد. بطور کلی نتایج بدست آمده از این پژوهش نشان داد کارآموزانی که با روش پیشنهادی آموزش دیده بودند در برابر سوالات یادگیری سطح بالا نمرات بیشتری بدست آوردند و در برابر سوالات یادگیری سطح پایین نمرات قابل قبولی کسب کردند در حالیکه کارآموزانی که با روش متداول آموزش دیده بودند در برابر سوالات یادگیری سطح پایین نمرات خوبی داشتند ولی در برابر سوالات یادگیری سطح بالا (حتی در سطح کاربرد) بسیار ناتوان بودند.