هدف تحقیق حاضر مقایسه اثردوزمان مختلف روزبرتوان هوازی وبی هوازی ،چابکی،قدرت واستقامت عضلانی دانش آموزان دختردبیرستانی بوده است. بدین منظورازبین دانش آموزان دختر دبیرستانهای شهرستان شهریار 15 نفر بصورت تصادفی وداوطلبانه بعنوان آزمودنی بامیانگین سنی (سال51/±16/41)،قد(سانتیمتر4/11±159)ووزن (کیلوگرم6/41±50/5)وشاخص توده بدنی(2/22 ±19/95کیلوگرم برمترمربع)ودرصدچربی(3/56±17/15) انتخاب شدندودراین تحقیق شرکت کردند.متغیرهای تحقیق عبارت بودنداز: توان هوازی ،حداکثر،حداقل ومیانگین توان بی هوازی وشاخص خستگی،چابکی ،قدرت گرفتن دست ، استقامت عضلات شکم ونیزضربان قلب وفشارخون که درقبل وبعدازآزمون پله آستراند-رایمینگ اندازه گیری شد.آزمون درساعت 9صبح و18عصرودردوروزمجزا به صورت طرح متقاطع برگزارگردید. داده های بدست آمده بااستفاده ازآمون آماریt همبسته تجزیه وتحلیل شدونتایج نشان داد: حداکثراکسیژن مصرفی(p=0/6)، ضربان قلب استراحتی(p=0/94) و ضربان قلب بعدازفعالیت(0/82 p=) آزمودنیها درزمانهای مختلف روز اختلاف معناداری نداشت .همچنین مشخص شد، چابکی(p=0/02).، قدرت گرفتن دست(p=0/04)، استقامت عضلات (0/03 p=)ونیز حداکثر،حداقل ومیانگین توان بی هوازی آزمودنیها(p=0/00) بطورمعناداردربعدازظهربیشترازصبح بود.این درحالی بودکه درموردشاخص خستگی(p=0/08) تفاوت معناداری بین نتایج صبح وبعدازظهرمشاهده نشد. یافته های بدست آمده ازاندازه گیری فشارخون نیزچنین نشان دادکه، فشارخون سیستولی قبل و بعد از فعالیت (p=0/06, p=0/001)وهمچنین فشارخون دیاستولی قبل و بعد از فعالیت(p=0/004, p=004) آزمودنیها بطورمعناداردرصبح بیشتراز بعدازظهربود. نتیجه گیری می شود بهترین زمان برای برگزاری آزمون های قدرت،استقامت عضلانی و توان بی هوازی بعد از ظهر می باشد و در صبح سیستم قلبی عروقی در معرض فشار بیشتری قرار دارد.