هدف از این مطالعه، بررسی اثر اعتبارات بر متغیرهای عمده بخش کشاورزی از جمله صادرات محصولات کشاورزی، درآمد ناخالص تولیدکنندگان، اعتبارات اختصاص یافته در دوره بعد به بخش کشاورزی، قیمت نهاده کود و شاخص قیمت تولید کننده است. بدین منظور از یک الگوی خود رگرسیون برداری (var) استفاده شد. با استفاده از این روش روابط تعادلی و بلندمدت مورد بررسی قرار گرفت و ضرایب بلندمدت بدست آمد. همچنین، تاثیر تکانه ها با استفاده از معیار تابع واکنش ضربه ای ارزیابی شد. سپس، از معیار تجزیه واریانس جهت تعیین سهم هر متغیر در تغییرات سایر متغیرهای مدل استفاده شد. پس از تایید رابطه تعادلی و بلند مدت، روش تصحیح خطای برداری (ecm) به منظور ایجاد ارتباط بین روابط تعادلی بلند مدت میان متغیرها با نوسانات کوتاه مدت به کار گرفته شد. داده های مورد نیاز این مطالعه برای دوره زمانی 1386-1360 از نشریات و سایت بانک مرکزی جمهوری اسلامی ایران، بانک اطلاعات اقتصادی pds و پایگاه اینترنتی صندوق بین المللی پول به دست آمد. نتایج حاصل نشان داد که در بلند مدت اعتبارات بخش کشاورزی بر شاخص قیمت تولید کننده، صادرات محصولات کشاورزی و درآمد ناخالص تولیدکننده و اعتبارات اختصاص یافته به بخش کشاورزی در دوره بعد، تاثیر مثبت و بر قیمت نهاده کود تاثیر منفی داشته است. همچنین، در کوتاه مدت افزایش اعتبارات بخش کشاورزی بر صادرات بخش کشاورزی، شاخص قیمت تولید کننده و اعتبارات دوره بعد بخش کشاورزی تاثیر مثبت و بر قیمت نهاده (کود) و درآمد ناخالص تولید کننده اثر منفی گذاشته است.