رابطه بین بازده سهام و اطلاعات حسابداری یکی از موضوعات حسابداری است که پژوهش های زیادی در خصوص آن انجام گردیده است. نکته قابل توجه در خصوص پژوهش های فعلی بازده سهام این است که تمرکز عمده بر روی متغیر سود است. اما برخی صاحب نظران بر این باورند که آن دسته از مدل های بازده که فقط اطلاعات مرتبط با سود را در نظر می گیرند در مقایسه با مدل هایی که علاوه بر سود، اطلاعات ترازنامه ای را نیز در نظر می گیرند، با شکست روبرو بوده اند. از اینرو در این پژوهش علاوه بر سود از داده های ترازنامه ای نیز استفاده گردیده است. در این پژوهش فرض شده است که بازده سهام تابعی از بازده سرمایه، سودآوری، تغییر در سرمایه، فرصت های رشد و نرخ تنزیل است. در این پژوهش از روش مقطعی سالانه و ترکیبی استفاده شده است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل رگرسیون خطی و رگرسیون خطی قطعه ای استفاده گردیده است. دوره زمانی پژوهش از سال 1380 تا 1386 است. در مدل رگرسیون خطی قطعه ای از متغیرهای موهومی استفاده گردیده است تا اثر متغیرهای سودآوری و فرصت های رشد بر بازده سهام، بر اساس سطح سودآوری شرکت ها مورد بررسی قرار گیرد. نتایج تجربی حاصل از نمونه ترکیبی نشان داد که در مدل خطی، بازده سرمایه، تغییر در فرصت های رشد و تغییر در نرخ تنزیل با بازده سهام ارتباطی معنی دار دارد. اما در مدل رگرسیون خطی قطعه ای، بازده سرمایه، تغییر در سودآوری نمونه های با سطح سودآوری پایین و متوسط، تغییر در فرصت های رشد نمونه های با سطح سودآوری پایین و تغییر در نرخ تنزیل با بازده سهام ارتباطی معنی دار دارد. در نهایت، نتایج حاصل از رگرسیون این دو مدل با یک مدل شاخص مبتنی بر سود مقایسه گردید. یافته ها نشان می دهد که مدل مبتنی بر سود نسبت به دو مدل دیگر دارای قدرت توضیحی بیشتری است.