رفتار سازه های بتنی وابستگی زیادی به چگونگی و کیفیت جزئیات اجرائی بکاررفته در انها دارد. با توجه به این موضوع، ممکن است دو ساختمان باساختگاه ها و طرحی یکسان در یک منطقه زلزله زده، دارای عملکردها و پاسخ های متفاوتی باشند.بدیهی است ظرفیت و شکل پذیری اجزای بتنی و به تبع آن سازه های بتن آرمه به جزئیات وابسته است ولی متاسفانه تاثیر مستقیم عدم رعایت موارد اجرایی در فرایند طراحی لرزه ای منظور نمی شود. در این تحقیق، میزان اثرگذاری جزئیات اجرایی بر ظرفیت و شکل پذیری سازه ها انجام شده و تأثیر مواردی نظیر چگونگی و محل اجرای وصله در تیر و ستون ها (قطع و وصله تمامی آرماتورها در یک مقطع و وصله در ابتدای ستون های طبقات و اجرای وصله در مناطق بحرانی تیرها و عدم رعایت آرماتور عرضی کافی در محل وصله)- رواداری های ساخت- وجود تکه های بلوک در نقاط بحرانی تیرها- مهار ناکافی تیرچه های سقف – کیفیت متفاوت بتن در قسمت ها و طبقات مختلف سازه – شکل گیری اتصال سرد- شکل گیری ستون کوتاه و اثر میانقاب ها در رفتار کلی سازه بررسی می شود. ابتدا خرابی های رایج در زلزله های اخیر بررسی شد که خود تأییدی بر اهمیت موارد در نظر گرفته شده است. سپس این موارد در یک قاب از یک ساختمان طرح شده به صورت مجزا با کمک نرم افزار perform و آنالیز استاتیکی غیرخطی (پوش اور) بررسی گردید هر چند نتایج حاصله نشان دهنده تغییر در رفتار لرزه ای به سمت کاهش شکل پذیری ویا کاهش اضافه مقاومت، در قبال هر یک از موارد ذکر شده می باشد به نظر می رسد اثر همزمان و تکرار آنها باعث تغییر فاحش در رفتار لرزه ای ایده آل مورد نظر آیین نامه خواهد شد بنابراین باید پارامترهایی تعریف گردد که این پارامترها به عواملی چون مهارت مجریان و کیفیت اجرا - وجود گروه کنترل کیفیت بتن در کارگاه و .... وابسته باشند و این پارامترها به گونه ای در ضریب رفتار مورد نظر طراحی وارد شود به گونه ای که صلاحیت مجری و ضریب رفتار به یکدیگر وابسته شود. همچنین ضرورت ارائه راهکارهایی برای کاهش اثر سوء این موارد در رفتار لرزه ای سازه های بتنی و مقاوم سازی سازه های اجرا شده احساس می شود.