با آشکار شدن اثر افزایش غلظت گاز های گلخانه ای جو در تغییر اقلیم، مدل های جهانی اقلیم(gcm) برای بر آورد میزان این تغییرات در آینده گسترش یافتند قدرت تفکیک پایین این مدل ها، کاربرد آنها را در ارزیابی تغییر اقلیمی نواحی کوچک مقیاس محدود کرده است. اکثر این مدل ها دارای قدرت تفکیک بین 2 الی 4 درجه درطول و عرض جغرافیایی(200الی 400 کیلومتر) هستند لذا جهت استفاده از این داده ها برای مقیاس های کوچکتر لازم شد تا تکنیک های مختلف ریزگردان (downscaling)در سطوح ایستگاهی اجرا شوند. در این تحقیق روش ریزگردانی آماری مبتنی بر وایازی، برای مدل کردن بارندگی و دمای روزانه شهر همدان به عنوان یکی از شهر های پرجمعیت و استراتژیک غرب ایران که از دیر باز دارای مشکلات تامین آب در بخش آشامیدنی و کشاورزی بوده است؛ محاسبات ریزگردانی آماری با استفاده از مدل sdsm انجام گرفت و برای تنظیم مدل از داده های ncep و برای تولید سناریوی اقلیمی در دوره پایه (1990-1961) و دوره آینده (2069-2040) از خروجی مدل hadcm3 تحت سناریوی a2 استفاده شد. نتایج در مجموع نشان دهنده قابلیت بالای روش sdsmدر مدل کردن میانگین درجه حرارت ودشواری مدل کردن بارندگی است. از طرف دیگر نتایج نشان داد که میانگین درجه حرارت و میزان بارندگی همدان در دوره آتی روند افزایشی خواهد داشت. به طوری که در این دوره بارندگی به میزان 25/9 درصد و درجه حرارت به میزان 2/88 درجه سانتی گراد افزایش خواهد داشت.