نوشتار حاضر به بررسی یکی از موضوعات اجتماعی با عنوان بررسی میزان رضایتمندی از بیمه بیکاری و عوامل موثر بر آن ( بیکاران تحت پوشش سازمان تأمین اجتماعی شهر تهران) می پردازد به لحاظ نوع روش تحقیق، پژوهش حاضر از نوع تحقیقات علی- همبستگی می باشد که در آن برای رسیدن به اهداف تحقیق از دو روش اسنادی و میدانی (پیمایشی) استفاده شد، بدین صورت که در مرحله اول از کتابها، مجلات و تحقیقات پیشین استفاده شد و اما در مرحله دوم برای سنجش میزان رضایت و عوامل تأثیرگذار بر آن از تکنیک پرسشنامه استفاده شد. جامعه آماری تحقیق شامل افراد مراجعه کننده به مراکز خدمات اشتغال شهر تهران است و حجم نمونه آن 385 نفر است. نتایج حاصل از ترکیب گویه ها در خصوص احساس میزان رضایت از بیمه بیکاری در بین پاسخگویان افراد مورد نشان می دهد که حدود 55 درصد از پاسخگویان در حدمتوسط از خدمات بیمه بیکاری رضایت دارند. اما حدود 22 درصد رضایت کم داشته و در مقابل 23 درصد دارای رضایت در سطح بالا بوده اند. نتایج حاصل از آزمون رگرسیون چند متغیره برای شناسایی عوامل موثر بر میزان رضایت از بیمه بیکاری نشان می دهد که همبستگی چندگانه 0/70 بین متغیرهای مستقل تحقیق ( آگاهی به قوانین و مقررات، عوامل ساختاری منظم و اعتمادیه عملکرد سازمان ) و مجذور ضریب همبستگی چندگانه یا برآورد واریانس برابر 0/49 می باشد که نشان می دهد 49 درصد از تغییرات متغیر رضایت بیکاران از مقرری بیمه بیکاری توسط متغیرهای مستقل تبیین می شود. در مجموع پیشنهاد تحقیق تأکید بر آموزش کارکنان سازمان تأمین اجتماعی، توجه به وضعیت بیکاران با توجه به اوضاع اقتصادی جامعه، زیرا بالا رفتن میزان رضایت مستمری بگیران تأمین اجتماعی باعث تشویق سایر افراد برای عضویت در بیمه تأمین اجتماعی می باشد و اگر هر چه تعداد افراد بیمه گذار بالا رود، میزان مزیت رقابتی و همین طور امکان سرمایه گذاری و ریسک پذیری سازمان بالا می رود.