نام پژوهشگر: حسن ساغری

تعیین انرژی قابل سوخت و ساز خوراک های متداول جیره غذایی کبک چوکار (alectoris chukar)
پایان نامه وزارت علوم، تحقیقات و فناوری - دانشگاه شیراز - دانشکده کشاورزی 1391
  حسن ساغری   مسعود عرب ابوسعدی

بیشترین بخش ماده مغذی در جیره طیور برای تأمین انرژی به کار می رود؛ بنابراین، تعیین قابلیت دسترسی انرژی موجود در خوراک ها برای گونه ها و سنین مختلف طیور بسیار ضروری است. هدف پژوهش حاضر تعیین مقدار انرژی قابل سوخت و ساز پنج نوع از خوراک های متداول مصرفی در جیره غذایی کبک ها شامل ذرت، گندم، جو، سبوس برنج و کنجاله سویا، با استفاده از تکنیک اصلاح شده سیبالد (روش تغییر یافته مکنب و بیلر) است. برای تعیین انرژی متابولیسمی خوراک های مورد نظر از 30 قطعه کبک نر بالغ با میانگین وزنی 37±550 گرم (برای هر نمونه خوراک 5 کبک و 5 کبک برای اندازه گیری انرژی متابولیکی مدفوع و اندوژنوس ادرار) در شرایط محیطی یکسان استفاده شد. تجزیه شیمیایی نمونه ها مطابق روش های توصیه شده aoac انجام شد. در انتها مقادیر انرژی قابل سوخت و ساز با استفاده از نرم افزارهای excel و sas محاسبه و با جداول nrc در رابطه با طیور مقایسه شدند. این مقادیر برای خوراک های ذرت، گندم، جو، سبوس برنج و کنجاله سویا به ترتیب 27/3، 28/3، 22/2، 63/2 و 19/3 مگاکالری بر کیلوگرم به دست آمد. با توجه به تفاوت معنی دار آنها (01/0p?) با مقادیر بیان شده در جداول تغذیه ای nrc طیور، توصیه می شود جهت رسیدن به حداکثر تولید و کاهش هزینه ها، در تهیه جیره خوراکی برای کبک، از انرژی متابولیسمی غذاهای موجود در مورد سایر پرندگان استفاده نشود.